________________
આચારાંગસૂત્ર
૨૮૩-૪. પૂર્વોક્ત સ્થાનેામાં રહેતા ભગવાનને ઘણી વાર અનેક પ્રકારના આવા ભયંકર ઉપસર્ગો આવતા હતા
૧૧૮
કયારેક સાપ-નાળિયા આદિ ઝેરી પ્રાણીઓ, તથા ગીધ વિગેરે પક્ષીઓ ઉપસર્ગ કરતા હતા,
કયારેક ચાર-જાર વિગેરે દુરાચારી માણસે તથા ચાકિયાતા પણ . ભગવાનને ચાર સમજીને ત્રાસ ઉપજાવતા હતા.
કયારેક કાઈક કામી સ્ત્રી-પુરુષા પણ હેરાન કરતા હતા. ૨૮૫. કયારેક ભગવાનને તિય``ચ-મનુષ્ય કે દેવતરફથી કામસ''ધી અનુકૂળ કે પ્રતિકૂળ એમ અનેક પ્રકારના ભયંકર ઉપસર્ગો થતા હતા. કચારેક સુગધ કે દુર્ગધ આવતી, ચારેક અનેક પ્રકારના સારા-નરસા વેણ સાંભળવા પડતા હતા. ૨૮૬. કચારેક મૃદુ કે કર્કશ સ્પર્શી સહન કરવાના પ્રસંગ આવતા.
સમિતિ-ગુપ્તિયુક્ત ભગવાન તે અધુ સમભાવે સહન કરતાહતા. આવા અનુકૂળ કે પ્રતિકૂળ પરીષામાં પણ ભગવાન હર્ષ કે શાકથી પર રહેતા. તેઓ પ્રાય: મૌન ધારણ કરીને વિચરતા હતા. ૨૮૭. કયારેક દિવસે કે રાત્રે ચાર-જાર આદિની તપાસૅ માટે કાંઇક પૂછતાં, ધ્યાનસ્થ એવા ભગવાન તરફથી જવાખ નહિ મલતાં, તેએ ગુસ્સે થઈ ને મારવા દોડતા,
પરંતુ સામર્થ્ય હોવા છતાં, બદલા લેવાની વૃત્તિ વિનાના ભગવાન સમાધિમાં તલ્લીન થઇને તે બધું સમભાવે સહન કરતા હતા. ૨૮૮. અંદર કાળુ છે? એવું પૂછતાં ભગવાન ધ્યાનમગ્ન ન હોય તા કહેતા કે–હું ભિક્ષુ છું. પરંતુ કદાચ ધ્યાનમગ્ન હોવાથી જવામ ન મલતાં ગૃહસ્થેા ગુસ્સે થઇ જતા,
*પરંતુ ‘સહન શીલતા એ તેા મુનિના ખાસ ધમ છે’
–એમ સમજીને ભગવાન ચૂપચાપ ધ્યાનમગ્ન રહેતા અને સમભાવે અધુ' સહન કરતા હતા.
* આ યાદ તાજી રાખવા ક્રિયામૂત્રામાં જ્યાં ત્યાં મુનિને લમાસમળ કહેલ છે. આ શબ્દપ્રયાગ ઠેરઠેર આવે છે.
