________________
૩૩૯ એ સમ્યગ ચરિત્ર બને છે. તેથી જ “સમ્યગૂ જ્ઞાન-દર્શન ચારિત્રાણિ મોક્ષમાર્ગ” કહેવાય છે જ્યારે પૂર્ણ જ્ઞાન-દર્શનચારિત્રાણિ એક્ષ છે.
બીજા દશનાચારની પ્રતિજ્ઞા એ છે કે પરમાત્મ ભગવંત-તીર્થકર ભગવંત-અવિનાશી તત્ત્વ સિવાય મારુ કાંઈ નથી અને સવજી બ્રહ્મસ્વરૂપી સિદ્ધસ્વરૂપી છે.
“ ચમ્ મા હીં છે ?” આ દશનાચારની શરૂઆત દેવગુરુના દર્શન-વંદનપૂજનથી થાય છે અને પૂર્ણાહુતિ જીવમાત્રને સચરાચર સૃષ્ટિ સમગ્રને પરમાત્મ સ્વરૂપ લેખવામાં થાય છે અને પરાકાષ્ટામાં ફલસ્વરૂપ કેવલદર્શનની પ્રાપ્તિ તે તેનું શીખર છે– લક્ષ્ય છે.
દશને એટલે જેવું બધું પરંતુ હૃદયમાં સ્થાન તે માત્ર અવિનાશી એવાં પરમાત્મ તત્ત્વનું જ હોય. દશનાચારમાં સંક૯પ એ છે કે જિનેશ્વર ભગવંતે સ્થાપેલ ચતુર્વિધ સંઘમાં ભળીને એની સેવા કરવી તથા જિનમંદિર-જિનમૂતિ–ને જિનાગમનો સાધનરૂપે પ્રચાર-પ્રસાર ને વિસ્તાર કરે. સાથે આઠમી અનુકંપાના પાલનમાં દીનહીન દુખી છે પર દયા રાખી દાન-સેવા દ્વારા પરેપકાર કરે. મનુષ્ય અને તીચ પંચેન્દ્રિય જીવોનું પાલન-પોષણ અને રક્ષણ કરવું. એકેન્દ્રિયથી લઈ ચૌરેન્દ્રિય જીવોની રક્ષા કરવી–જયણા કરવી.
અન્ય સહ કોઈ જીવને સ્વરૂપથી પરમાત્મા માનવા તે દશનાચાર છે. જીવ માત્રને બ્રહ્મસ્વરૂપે જેવાં અને સર્વકાળના, સમૂહુરૂપ જગતના સર્વપર્યાયે એ સર્વજ્ઞ દષ્ટિ
