________________
૮૮ ૬
: શ્રી ધના શાલિભદ્રને રાસ
કેઈ રે કે સાહસી, કેઈ છલ બલને વણ. | જે ગ્રહી અભયકુમારને લાવે તે સુપ્રમાણ ખરા સુણી કહે સામત સવિ, સ્વામી એ નવિ થાય છે ઈન્દ્ર ચંદ્ર નાગૅદ્રથી, અભય છત્યે નવી જાય છે સમુદ્ર તરતાં સેહલે મૃગમતી ગ્રહણ સુકા જ વ્યાને વશ કરો સુલભ પણ એ દુર્લભ કાજ ૪ વટદઘષણ નગરમેં, તામ કરાવે રાય ! અભયકુમાર આણે કે, તે લહે લાખ પસાય ! પડહ છ ગણકાતુરત, રાય લક્ષ્ય આદેશ ! પરીકર યુત આવી પ્રબલ, મગધદેશ સુવીશ દાર
| | ઢાળ ૧૧ મી છે.
(વાહ વાહ બનાયે વીઝણો.એ દેશી) હવે તે ગણીકા કપટી મલી, કરે કપટ શ્રાવિકા વેશે રે મુખ વસ્ત્રાદીક ઉપગરણને, મુખે રાખી દીયે ઉપદેશે રે, તમે દેખે કપટ ગાણકાતનું રે, એ આંકણી એ પરિપાટી શ્રાવિકા તણી, સવી શીખી સુપરે રાખી રે, તેણે વેશ વસ્યા શ્રાવિકા તણા, વચનાદિકથી મૃદુભાષી રે. તુ ૨ કે ધવયુત કે વિધવા થઈ, કેઈ વૃદ્ધ અને કેઈ બાલા રે, જીવાજવાદી પણ ભણે, કરે ત્રણ થાવર રખવાલા રે. ૮૦ ૩ ઈમ વેશ બનાવી વિગતશું રાજગૃહી નગરીમે આવે રે, ઉપવનમેં ડેરા થાપીયા, અતી ઉન્નતી અધિકી ફાવે છે. તે જ પ્રત્યુષે પુપારિક ગ્રહી, થઈ ભેવી નગરીમાં જાવે રે, ફીરતી ફરે તે દેરા
