________________
પ્રથમ ઉલાસ :
: ૭૭ હો કે, ઊરણ કિમ થાઊં, તુમે ધર્મને ધરી છે કે, ભામડે જાઊં; ઈમ કહીને કુમરને છે કે, ગંગાદેવી તિહા, શુભ રયણ ચિંતામણી છે કે, આપે આણિ તિહાં. પા દેઈ રત્ન અમુલિક છે કે, કુમાર પ્રતે બેલે; જિનધર્મને આગલ હો કે, એહ છે કુણ તોલે, કરીને વિવિ વંદન હો કે, દેવી ઠામ ગઈ; ધનકુમારના મનની હે કે, ચિંતિત વાત થઈ. દા લેઈ રનને સંગે છે કે, રંગે પ્રયાણ કરે; અનુક્રમે ભૂકંમતે હે કે, મગધે પાઉ ધરે, અતિ દેશ રંગીલા છે કે, નીલે ઉપવનથી સવિ દેશમેં મહે છે કે, ગ્રામ નગર પુરથી. હા તિણ દેશ દીપતી છે કે, નગરી માંહી વડી; ઉપમાને એહને છે કે, અવર ન કેયજડી; તેલે કરી તુલતાં છે કે, સુરપુરી હીણ થઈ, તે કારણથી છે કે, ઊચી વગે ગઈ, w૮ લંકા પણ લાજી હકે જલધિમેં ઝંપ ભાઈ અલકા તિમ સલકી હો કે, અલગી નાસ ગઈ; સુરલોક સમાણી હોકે, જે જગમેં જાણી; પરસિદ્ધ ગવાણી કે, ઉત્તમ નર ખાણી. છેલા ગઢ કેટ દુરંગા હૈકે ચંગા કેશીશા; કેઠા નવરંગ હો કે, ઝલકે અરીસા; તિહાં નાલ વિરાજે છે કે, મેધપરે ગાજે; જસ નાદ અવાજે હો કે, વૈરી દલ ભાજે. ૧૦ પોલ પણ અતિ પઢી છે કે દેઢી અતિ દીપે; દ્વારાગત સારી છે કે, ભારી અરિજી; ચહટાં ચોરાશી છે કે, વિવિધ વાણિજ્ય તણું; તિહાં હાટ વખારે છે કે, કીરીયાણું રે ઘણાં ૧૧ વસે વરણ અઢારે છે કે, તે સધલ સખીયા; નિજ પુણ્ય પ્રબલથી હો કે, દીસે નહી દુઃખીયા, અતિ ઉનત મંદિર છે કે,
