________________
૫૪ :
: શ્રી ધના શાલિભદ્રને રાસ
શાબાશી તે સાધુને, દેવ તે રહી દુર | પણ મચ્છરથી રૂદ્રને, કેપ ચઢયે ભરપુર મારા બંધુદત્ત ઝાંખે થયે, દેખી ગુરૂ અપમાન સીધે પિણ આચાર્યને, મરછર લહ્યો અસમાન ૩
_ ઢાળ ૧૭ મી છે (ઇડર અબલી રે ઈડર દાડમ દ્રાખ.-એ દેશી)
એહવે સાકેતન પત્તને રે, કૃપાલાલ વિખ્યાત; નૃપસિંહ છે અતિ ઘણે રે, અસત્ય વચન અવદાત; નરેસર, પાપી માંહી પ્રધાન. ૧ એ આકણી. પંચાશ્રવ પૂરા કરે રે. મિથ્યRવ શ્રુતિ રાગ, અશ્વમેઘ અજમેઘના રે નરમેઘાદિક યાગ; નવ વર દાન દિયે વાડવ પ્રતે રે, જાણીને ગુરૂ જેગ; તિલ તલાદિકે ભુકન્યકારે, લવણાદિક શુભ ગ. ન. ૩ જૈનતણે દ્વેષી ઘણે રે, સાધુને ઘે અતિ દુઃખ; પરદેશી રાજા પરે રે, પાપત કરે પોષ. ન, ૪ સાકેતનપુર પરઠા રે, એપિસર્ગ કરી સાધુ નીલાના મુનિ યુગ કહા રે, વિચરે સદા નિરાબાધ ન ૫ રૂદ્રાચાર્યે તે અન્યાદા રે, સાંભળે તે અધિકાર તવ સેમિલ મુનિ બેલીયા રે, અનુમતિ દ્યો એહ સાર. ન. ૬ ગુરૂ આજ્ઞાથી આવીયા રે, સાકેતનપુર માંહિ; ગુપ્તપણે મંત્રી ઘરે રે, પહત્યા અતિહિ ઉરછાંહી. ન૦ ૭ પુપ નક્ષત્ર નિપાઇયા રે, ભુપે ભુવન ઉદાર, વસવાની વેલા ભણી રે, પુછયા વિપ્ર તિવાર. ન. ૮ નૃપને
+બ્રાહ્મણ
