________________
પ્રથમ ઉલ્લાસ :
= ૩૭
રે. ૧૨ જનસંકલેશ થકી પંકપ્રિય, સુત વચન પણ પ્રેરક વનમાં કેઇ રેવર તીરે, તૃણચહ ર સુલેરે ૨. મ. ૧૩ અનાદિક વસ્ત્રાદિક પ્રતિદિન, પુત્ર પિતાને પુર, તિહાં રહે પંકપ્રિય મન હરખે, ચિંતા છાંડી દુરે રે, મ૦ ૧૪ મચ્છરથી જુએ પંકપ્રિય એ, એકાકી રહ્યો વનમેં; હાલ ઈગ્યારમી જિન ઈમ ભાંખે, મછર મ ધરો મનમેં રે. મ. ૧૫
દેહા . એક દિવસ કાકુથ નૃપ, પરીવૃત બહુ પરિવાર છે આખેટક કાર્યો ગયો, વન ગહને સુવિચાર | બાણ કબાણે સાચવી, નીલાંબર ધરી દેહ નૃપ મૃગચય કરતે ફરે, પલ કાજે અતિ તેહ ધરા
યત: આર્યાવૃત્તમૂ મૃગ મીન સજજનાનાં,
- તૃણજલસ તેષવિહીવૃત્તીનો છે લુબ્ધક ધીવર પશુના, નષ્કારણ રિશે જગતિ ના
ભાવાર્થ – મૃગ વડે માછલાં જલવડે અને સજજન પુરૂષો સંતેષ વડે પોતાનું ગુજરાન ચલાવે - છે, તેમ છતાં તેમના અનુક્રમે પારધી, મરછી અને ચાડીયા વિના કારણે જગત્માં વરી છે. ૧
ઉષ્ણકાલ આત૫ બહુલ, પતિ સુકમલ કાય; સુધા તૃષા શ્રમ પ્રમુખથી, આકુલ વ્યાકુલ થાય. ૩ - સરોવર દેખી સુભગ, આવે જલને અર્થ એહવે તે પંક
