________________
એ ઉલ્લાસ
: ૨૫૭
રૂદન કર્યો અસલ બે ચોથે ઉલ્હાસે છવીસમી બેટ, કહી જિનવિજયે ઢાલ ; હવે ૧૫
દેહા ઈણ પરે ભદ્રાએ ઘણા કર્યા વિશેષ વિલાપ | નિરખી નિરખી શાલિને, અતિ પામે સંતાપ ના તેહ કાયા તેહ ચાતુરી, તે તનુ તેજ સુવાસ ! તપથી દાઝયા દેખીને, ભદ્રા થઈ ઉદાસ રા ભદ્રા, વિવિલતે થકે, તવ બત્રીશે નાર પ્રીતમને દેખી કરી, કરે વિલાપ અપાર શરૂ શીર કુટે કર મુષ્ટિથી, હૃદય પછાડે હેવ ! હાહાવ મુખથી કહે, શું કીધું તે દેવ પાક
છે ઢાલ ર૭ મી છે (ચાંદલિયે ઉગે રે હરિણી આથમી રે–એ દેશી)
નાહલીયા નહેજા રે કેમ બેલ નહી રે, અમથી તમે ઈણવાર બાર વરસથી આજ તુમે મીત્યા રે, કીમ ન કરો પીયુ સાર. ના૦ ૧. એ આંકણી, અમે તે નિગુણી છું સુણ કંતજી રે, તુમે છે સુગુણ નિધાન; અમે તે તુમ પાલવ જે ગ્રહ્યો છે, તેહને ન રાખે રે માન. ના પારા તમે અમ મસ્તક મુગટ શિરોમણી રે, અમે તુમ ચરણની ખેહ; તમે તે મેઘ સઘન રૂતુને સહી રે, અમે તે પશ્ચિમ નિશિ 2હ. ના૦ ૩. તમે તે માનસરવર હસ છે રે, અમે તે મંડુક તુલ્ય; તમે તે વૈદુર્ય
