________________
પ્રથમ ઉલાસ :
૬ ૧૭
લાલરે; ગુણુયુતં વગાદિક પ્રતે, નૃપ ક૨ ધરે સુજગીશ લાલ રે. શેઠ ૨. સુરભિઝુણે મૃગમદ ભણી, કીધે અતિહી અમૂલ્ય લાલ રે; બાવનાચંદન કાષ્ટને, સહુ ચાલે બહુ મૂલ્ય લાલરે શેઠ૦ ૩,
યત:-આઉલ ફુલ અતિ ફુલમાં, પગે ન પૂજા હેાય; ચંપા ફુલ અમુલ્ય ગુણ, શીર ચઢે સહુ કૈાય. ૩
ભાવાથ:- ને કે, આવલનાં કુલ દેખીતાં ઘણા સુંદર જણાય છે, તે પણ તેમાં સુગંધના ગુણુ નહિ હાવાથી, કાઇ પગે પણ અડાડતું નથી; અને ચંપાનાં કુલ દેખીતાં ફકત ધેાળાં છે. પરંતુ તેમાં સુગધના ગુણુ વધારે હાવાથી સર્વે` લેાકેા તેને ઉત્તમ ફુલાની પંકિતમાં ગણી માથે ચઢાવે છે. અર્થાત સહુ તેના ઉપભાગ કરે છે. ૩.
પુણ્યપ્રકૃતિ ગુણુ એહમાં, પ્રગટ અ” અહા પુત્ર લાલ રે; એ અંગજ જનમ્યા પછી, અધીક થયા ઘરસુત્ર લાલ રે, શેઠ૦ ૪. વ્યવસાયાદિક પાધરા, આવે છે અહા જાત લાલ રે; સકલ સમીહિત સ ́પદા, પામી જગત વિખ્યાત લાલ રે. શેઠ૦ ૫. જો તુમને એ ખાલના, ગુણું ન ગમે મનમાંહ લાલ રે; તે તુમે ભાગ્ય પાતાતણા, પરખા અતિહિ ઉથ્થાંહ લાલ રે. શેઠ ૬. ત્રીશ ત્રીશ માસા સુવર્ણ ના, લેઇ કરા વ્યવસાય લાલ રે; લાભ કમાઈ તેહના, પાખે। સ્વજન સમવાય લાલ રે. શેઠ ૭. ઈમ કહી ચારે પુત્રને, ઘેં માસા ત્રીશ ત્રીશ લાલ રે;