________________
૨૧૮ :
.: શ્રી ધન્ના શાલિભદ્રનો રાસ
ધરી મન દુઃખ દિવસ ઈમ નીગમે. કુ. ૧૨ શા માટે એવડો દુ:ખ આપે છે એહને, કુકેઈ દીઠે હોય અપરાધ કહીએ તેહને, કુ. પણ સઘલીને સમકાલ કહો કીમ ખીજીએ, કુ ખીર નીર પર એક તાર પ્રીયાશું કીજીએ. કુરા ૧૩ એ પ્રભુતાવંત મહેભ્ય તણી છે બાલીકા કુરુ સુકુલીણમાં શીરદાર વચન પ્રતિપાલીકા; કુ. પરણ જે પંચની સાખ તે પાલવથી જડી, કુતેહને વીણ અવગુણ દેખી ખીજીજે કીંમ ચડી. કુ. ૧૪ સુણી માતનાં વયણ વિશેષ ન રેષ બે ફરી, કુયોગેંદ્ર પર ધરી ધ્યાન બેઠો મન દઢ કરી; કુકહી ચૌદમી ઢાલ રસાલ એ ચોથા ઉલ્હાસની, કુ, ઈમ જિનવિજયે મન રંગ કલ્પદ્રમ રાસની. કુ. ૧૫
| | દેહા એહવે તે રાજગૃહ, ધર્મઘોષ મુનિરાજ સમવસર્ષો સુપર તિહાં, પણ સય સાધુ સમાજ ના વનપાલક આપે તિહાં, વદ્ધપનિકા વેગ ! શાલિકુમાર તે સાંભલી, અધિક લહે સંવેગ રા જીમ રસવતી સવી નીપને, ધુત મીલે રસ હોય જેમ તીમ શાળીભદ્ર વૈરાગ્ય, સાધુ સંગશું પ્રેમ છેડા દેઈ તાસ વધામણી, હય રથ બેસી હેવ પરીવૃત બહુ પરીવારથી, ગુરૂ વંદન તતખેવ જા પાંચે અભિગમ સાચવી, વંદે સમતાનીપ ! દેશના અમૃતથી અધિક, નિસુણે સુગુરૂ સમીપ પાં
