________________
ચોથો ઉ૯લાસ :
: ૨૦૭
શાલિકુમાર બોલાવે; ગભશેઠ તણે એ અંગજ અમ લગે તેડી આવે રે. ભ૧૦ અભયકુમર તતક્ષણ ભદ્રા ઘરે, તાત વયણથી આવે, દેખી ભદ્રા હર્ષ ધરીને, મોતીય થલ વધાવે રે. ભ૦ ૧૧ ધન્યવેલા ધન્ય દિવસ અમારે, આંગણકે તમે આયા કાયદેશ હવે તે દાખે, સ્વામી કરી સુપસાયા રે. ભ૦ ૧૨ તાતજ શાલિકુમારને મીલવા, અભય કહે તિહાં તેડે, તે ભણી શાલિકુમારને સાંપ્રતિ, મુકે માહરી કેડે રે. ભ૦ ૧૩ તવ ભદ્રા બહુ ભેટ લેઈ, અભયકુમારની સાથે; આખી નૃપને નમીયે ઈણિ પરે, અરજ કર બિહુ હાથ રે. ભ૦ ૧૪ ચંદ્ર સૂર્ય ઉગે નવિ જાણે દિન રાત, ગમનાગમ વ્યાપારાદિક તિમ, નવિ જાણે મુજ જાત રે. ભ૦ ૧૫ બાલપણાથી લાડકવાયે, નિશ્ચિત સઘલી વાતેપુર્વ સ્નેહથી દેવ થઈને, સુખી કીધે તાતે રે. ભ૦ ૧૬ તે માટે કરૂણા કરી સાહિબ, મંદિર આવો આજ; શાલિકુમાર તુમ ચરણે નમશે, અમચી વધારે લાજ રે. ભ૦ ૧૭ રાજા સાંભલી મનમેં હરખે, ભદ્રા વચનથી તામ, શાલિભદ્રને મિલવા તત્પર, ઉચ્છક થયે ગુણધામ રે. ભ૦ ૧૮ નૃપ આદેશ લઈને ભદ્રા, નિજ મંદિર તવ આવે; ચેાથે ઉહાશે ઢાલ એ દશમી, જિન મન એ ગાવે રે. ભ૦ ૧૯.
- જે દેહા આગમ જાણી ગ્રુપતાણ, ગોભદ્ર શેઠને જીવ ! દેવ પુત્ર નેહે કરી, રચના કરે અતીવ ૧
