________________
ચોથે ઉ૯લાસ :
: ૨૦૫
ધનરાશિ ઉતરતી જેહને હે લાલ ઊ૦ મણિ મુક્તાફલ એમ ન દીઠાં તેહને તે લાલ, ન. એથે ઉહાસે ઢાલ નૌમી મન ભાવતી હે લાલ, ની. જિન વિજય કહી એહ આણંદ ઉપાવતી હે લાલ આ૦ ૧૩
છે દેહા | એહવે રાણી ચેલણા, સુણી કંબલ વિરતાત | હોંશ થકી બેઠી હઠ, આણું ઘો મુજ કત ના રાજા કહે રણું સુણે, કંબલને શો કાજ ! ધનથી સેના બલ કરી, રાખી જે નિજ રાજ રા રાજાને વલ્લભ તુરી, કે ગજ કે વલિ શસ્ત્ર | કંબલથી સંબલ નહીં, નિષ્કારણ એ વસ્ત્ર પાસે કહે રાણી કંબલ વિના, નલિઉં અન્ન ને પાન | હોંશ ન પહોંચે એટલી, તે શ તુમ માન કા તવ રાજાયે તેડિયા, તે વ્યાપારી તામ આદરથી તે આવિયા, બેઠા કરી પ્રણામ કંબલ ઘો રાજા કહે, એક પ્રિયાને કાજ | સવા લાખ ધન સામટે, દેવરાવીશું આજ છે બેલ્યા બે કરોડીને, સુણે નૃપ સુગુણ સમૃદ્ધ સોલે કંબલ સામટા, ભદ્ર ભામિની લીધા વિશ લાખ ધન વિવિધ પરે, એક મૂઠ ગણી દીધા અંગજ ઈદ્ર સમો અછે, શાલિભદ્ર સુપ્રસિદ્ધ સેલે કેબલને વલી, ખપ છે અહે મહારાજ | તે કારણે અમે ચાલથું, નેપાલય ભણું આજ છેલ્લા
II૫
