________________
૧૮૨ :
: શ્રી ધન્ના શાલિભદ્રને રાસ ખીયે માલવ રાય, અભયકુમારને પુછે ઉપાય સાં. ૩ ઉદયન કિણિ રીતે ઈહાં આવે, અભયકુમાર ઉપાય બતાવે; સાવચ્ચતણે ઈક હાથી કીજે, પટ્ટાદિક તસ બાંધિ લીજે. સાંઇ ક અત્યંતર તસ પુરૂષ ૨ખાવે, વાત સકલ તેહને સમજાવે; સાં. વનમાંહે ગજ રૂપે ફિરશે, તવ તે ગજ ગ્રહીવા ચિત્ત ઘરશે. સાં પ વિણ વજાતે આવે જવારે, આણજે ગ્રહીને તેહ તીવાર; સાં સાંભલી ચંડપ્રદ્યતન હરખે, અભયકુમારને કેલિદ પરખે. સાંઇ ૬ વિષદ પુરૂષને કાજ ભલા, જીમ કહ્યો તિમ ગજ રૂપ બનાયેસાં. વનમાંહી ફિરે કીડા કરતે, દેખી વનચર મન સુખ ધરત. સ. ૭ ઉદયનને ગજ વાત જણાવે, તે પણ ગ્રહીવા વનમાં આવે, સાંવાઈ વીણ વિશેષ કરીને, તવ ગજ ચાલે કપટ ધરીને. સાં ૮ એકલો ઉદયન વાંસે આવે, ગજરૂપથી ભટ નિસરી ધાવે; સાં ગ્રહી ઉદયનને અવંતી આ , ચંડપ્રદ્યોતે અભય વખા.
યે, સાં૯ તેડી ઉદયનને કહે રાય, મેં તુજને ચહ્યો કરિય ઉપાય, સાં માહરે વૈર વિરોધ ન તુજશું, દ્વેષ મ ધારે મનથી મુજશું. સાં. ૧૦ માહરે તે તું પુત્રને તેલ, મૃગાવતિએ સોંપ્યા છે ખેલે; સાં, પણ તું તેડા
બે નવિ આવ્યા, તવ મેં એહ દાવ ઉપા. સાં. ૧૧ વાસવદત્તા છે મુજ બેટી, સકલ કલા તે ગુણની પેટી; સાં તેહને ગીત કલા દેખા, સુપરે ઘષવતી શીખો.
૧. સુભટ.
