________________
૧૮૦:
: શ્રી ધના શાલિભદ્રને રાસ
તેહ પરીક્ષા કરવા કારણે, મુકે વનમેં રે એહ; તે લઈ આત પ ગે રે નાગ પ્રગટ હશે, દટે દહશે ? તેહ, સચેઈ સુટ ૧૪ છમ કહ્યો હિમ કરતે સહિતીમ થયે, હરખે ચંડપ્રદ્યોતક તિવારે કહે તું મેચન વિણ વર જે રૂ, માગ તું મનમેં ઉદ્યોત. ઈવારે સુ૦ ૧૫ અભય કહે વર એ ભંડાર મેં, રાખે સંપ્રતિ કાલ; રાજેસર ઢાલ એ પહિતી ચેથા ઉહાસની, કહી જિનવિજયે. રસાલ વાલેસર સુ૦ ૧૬.
છે દેહા ને * હવે તે ચંડઅદ્યતની, કુમરી રૂપ નિધાન | વાસવદત્તાં નામથી, નૃપતિ તણે બહુ માન ના કલાભ્યાસ કીધે ઘણો, અધ્યાપકને પાસ ગીત નૃત્ય શીખાવવા, અવરની કરે તલાસ જેરા પુછયાં મંત્રીને તદા, કેપ ન ભાંખે જામ અભયકુમાર કહે રાયને, જે તુમ વિદ્યા કામ લેવા ઉદયન કુમર કલા નિલે, રાય સતાનિક નંદ | ગીત નૃત્ય વાછત્ર મેંકેવિદ છમ નભ ચંદ છેડા ઘષવતીના ઘોષથી, વશ કીધા વન નાગ છે તે આવે જો બહાં કણે, તે મહી પાઠક લાગે છે પણ સાંભલી ચંડપ્રદ્યોત તવ, લેહજંઘને હેવ લેખ લખીને પાઠવે, કેશબી તતખેવ ઉદયનને કાગલ દિયે, વાંચી ગદ્ય ઉદંત | પુત્રીને પાઠણ ભણ, તેડાવે મુજ તંત
Iછા
