________________
૧૫૬ :
: શ્રી ઘના શાલિભદ્રને રાસ કહે ઘને ભૂનાથ સુણ, વનમેં મૃગને મેલ સુલસ અ છે સવરવતને, પણ એક સાંભલ ખેલ રા વનમેંથી સવારથી ખરી, લાવું નગર મઝાર છે તે મૃગને કહો તે વલી, આણું સભામેં સાર મારા તાલ કંસાલ મૃદંગ વનિ, તેહથી ન લહે બીક ! ભય નવિ પામે કેયથી, રહે મુજ પાસ નજીક દા સુણિ નૃપતિ હરખીત થઈ, દિધે તસ આદેશ તવ ધને વીણા ગ્રહી, આ તે વન દેશ પા વાઈ વીણા વેગથી, સ્વરથી ગીત સુગ્યાન સપ્ત સ્વર ત્રિણ ગ્રામથી, ઓગણપચાસ તે તાન દા રાગ આલાપે ષટ વલી, શગિણી વલિ છગીશ . મિશ્રિત પટ પટ તેહની, ઉપરાગિણી મુજગશ છા તે નાદે લીના સુરત, આવે મૃગના વૃંદ વાઘ બાલ સાવિ વશ થયા, નિસણ ગીત અમંદ ૮ હારાલંકૃત તે મૃગી, આવી અતિ અભિરામ ધષવતીના સ્વર થકી, લય પામી તિણે ઠામ લા ધને વીણુ વજાવતે, તે મૃગી લેઈ સંગ ચાલ્ય લક્ષમીપુર ભણી, કરતે કીડા રંગ ૧ભા નગર માંહી તે સંચર્યો, મૃગીયુત ગૃપ દરબાર ! પહે તે દેખી નૃપતિ, કૌતુક લહે અપાર ૧૧ નગર લેક વિસ્મય લહે, દેખી મૃગને થટ્ટ એ શું દીસે દેવતા, નર રૂપે પરગટ્ટ ૧રા
