________________
ત્રીજો ઉલાસ :
: ૧૪૧
વિરહ વિલુધી વ્યાકુળ થાવ, પાણી અન્ન ન ભાવે. દે ૪ સુસરા સાસુ કત વિના તે, સુના સ્થાનક લાગે; રાત્રિ ગલે તેમ રાવે અબલા, વિરહ વિશેષે જાગે. દેવ પ શું અમે વનમાં રૂષિ સ‘તાપ્યા, માર્યા મૃગને મરડી; કે ઇડાં પ'ખીનાં ફાડયાં, કે ઇડાંલને ભરડી. દે૦ ૬ 'તને વશ કરવાને કારણ, કામડાં મેં કીધાં, કે શોક લડી ગભ ગલાવ્યા, સાતન પાતન કીધાં. દે૦ ૭ કે જલચારી જીવને માર્યા, નાંખી જાલ તે જલમાં, વૃષભ પ્રમુખને સકટે જોડી, ભાર વહાવ્યા થલમાં. દે૦ ૮ કે સ`ગ્રામ કર્યાં. શુરાતન, માયાં માણસ હેાડે; કે છલ કરીને વાટ પડાવી, ધન લીધાં મન કૈડે. દે હુ અણુગલ પાણી પીધાં અહુનીશી, પુરા પ્રમુખ ન રાખ્યા; પાલર વાકલના ભગવર્ત, દ્વેષ અન'તા દાખ્યા. ૐ ૧૦
·
યતઃ ।। અનુષ્ટુશ્રૃત્તમ્ ॥ સંવચ્છરેણુ યત્પાપ વત્ત ચેહ જાયતે; એકાહનિ તદ્દાષ્નાતિ, અપુતજલસંગ્રહી, શા
ભાવા :– આ લાકને વિષે ભિલ માણસને
૧ પાલર એટલે આકાશથી પડેલુ પાણી અને વાકલ એટલે ભુમિથી નિકળેલુ પાણી; આ બન્ને જાતના પાણીના પુરાને એક ખીજામાં ભેળસેળ કરે, અર્થાત્ પાલરના પાણીના પુરાને વાકલના પાણીમાં નાંખે અને વાકલના પાણીના પુરાને પાલરના પાણીમાં નાંખે; આ રીતે કરવાથી ઘણું જ પાપ લાગે છે,
