________________
૧૧૦ :
: શ્રી ધન્ના શાલિભદ્રને રસ
બાલકુમારી પ્રથમ શય્યાતરી વીરે, જેહ વખાણ રે. ભ૦ પુત્ર ૪ રાય સતાનિકની પટરાણી, મૃગાવતી પણ ચેડા મહારાજાની પુત્રી, ચાવી જગમાં જાણી રે. ભ૦ પુત્ર ૫ પુત્ર ઉડાન નામે શુરે, સકલ કલા પુરે વીણું નાદ વિશેષે વજાવે, ગાંધવિક ગુણે પુરે રે. ભ૦ પુત્ર ૬ સૌભાગ્યમંજરી નૃપની બેટી, રૂપે રતિની જેલ લક્ષમીની પરે લક્ષણવંતી, કેય ન દીસે ખેડી રે. ભ૦ પુત્ર ૭ રાય સતાનિકને ભંડારે, સહસ્ત્રકિરણ મણિ સેહે, પેઢી પરંપર સહકે પુજે, દર્શન કરી દિલ મેહે રે. ભ૦ પુત્ર ૮ પણ તેહનો ગુણ કોય ન જાણે, તવ નૃપે પરીક્ષક તેડયા; માન દઈને મણિ ગુણ પુછે, પણ કેઈ ન કહે છેડયા રે. ભ૦ પુત્ર ૯ તવ નૃપે મગરમાં પડહ વજાયે, સુણજે સકલ લેકાઈ, જે એ મણિને ગુણ દેખાડે, પ્રત્યય પ્રગટ બનાઈ રે. ભ૦ ૫૦ ૧૦ તેહને તૃપ ગૂઠ દિયે હરખે, પાંચશે ગામ ઉદાર, પાંચશે હાથી પાંચશે ઘડા, વલિ દે અવર પ્રકાર રે. ભ૦ ૫૦ ૧૧ બેટી ગુણની જે છે પેટી, સૌભાગ્યમંજરી સારી; પરણાવે નૃપ તેહને રંગ, મણિ પરીક્ષક જે વિચારી રે. ભ૦ પુ. ૧૨ સાંભલી પડહ છે તે જાણી, ધન્નાશાહે તામ; રાજસભામાં આ વેગે, નૃપને કરી પ્રણામ રે. ભ૦ ૫૦ ૧૩ દેખી નૃપ લઘુ વયથી બેલે, રે વછ ! તું હજી નહાને રત્ન પરીક્ષા કરવા સમરથ, કેઈ ન પરગટ. છાને રે. ભ૦ પુ૧૪ બુદ્ધિ વિશેષ જે હવે તુમચી, તે એ મણી
