________________
૧૦૦ :
શ્રી ધના શાલિભદ્રને રાસ
સે ૬ કહે ગીભદ્ર સુણે શેઠજી છે, એ શી બેટી રે તાત, ચંપા પણ દીઠી નથી જ, લચનની શી વાત. સે. આજ લગે નવિ સાંભળે છે, લાચનને વ્યવહાર બેટી વાત પ્રકાશતા, કિમ રહેશે ઈતબાર. સેવ ૮ તવ કોણે આક્રોશથી જ, બેલે બડબડ વેણુ કેડિથકી બહુ મુલ્ય છે જ, નિર્મલ માહરૂ નેણ. સ. ૮ રૂડું દેખી રાખશે છે, શું મુજ નેત્ર સુજાણ; આખર હું છોડું નહીં છે, જે મુજ પિંડમું પ્રાણ. સ. ૧૦ ગૌભ
શેઠને ગ્રહી તદા જી, લેઈ ગયા દરબાર શ્રેણિક નૃપ સંશય પડે છે, નિસુણુ વાત વિચાર. સે. ૧૧ અભયકુમારને અતિ ઘણું છે, સંભારે સહુ તામ; જે એક સુર્ય ઉદય હવે જી તે કિશું દિપક્ષ કામ. સે૧૨ ન્યાય ન થાયે કેઈથી છે, તવ શ્રેણિક ભુપાલ; પુરમેં પડહ વજાવિયે, સાંભલો ચઉસાલ. સે. ૧૩ કણે જે ઝગડે રચે છે, તેહને જે કરે ન્યાય; ગૌભદ્રશેઠ પુત્રી તણેજી, પાણિગ્રહણ તસ થાય. સ. ૧૪ પડહ સુણ ધને છ જી, આ નૃપ દરબાર; તેડાવી કોણ પ્રતે
, કહે ઈમ વાત વિચાર. સે. ૧૫ ગૌભદ્રશેઠના ઘર તણું , છું અમે લેખક ધીર; વાત સકલ અમ દફતરે છ, લિખી રાખી છે વીર. સા. ૧૬ શેઠને ખબર ન કે પડે છે, દેણુ લેણ ધન વાત; નામુ ઠામુ એહનું છે, જાણું છું અમ બ્રાત. સ. ૧૭ પુછયે શેઠે અમ ભણી છ, નયન તણે વ્યવસાય; સાંભલી અમે જઈયું જીવત,
