________________
ભિલાષ્ટક धर्मलाघवकृन्मूढो भिक्षयोदरपूरणम् । करोति दैन्यात्पीनाङ्गः पौरुष हन्ति केवलम् ॥ ५ ॥
ધર્મની લઘુતા કરનાર, મૂઢ તથા સ્થૂલકાયી જે સાધુ દીનતા પૂર્વક ભિક્ષાથી પિતાનું ઉદર ભરે છે (તેથી) તે માત્ર પુરુષાર્થને જ નાશ કરે છે.
[૫] निःस्वान्धपङ्गवो ये तु न शक्ता वै क्रियान्तरे। भिक्षामटन्ति वृत्त्यर्थ वृत्तिभिक्षेयमुच्यते ॥६॥
ભિક્ષા સિવાયની બીજી ક્રિયા કરવાને અસમર્થ, ગરીબ, આંધળાં કે પાંગળાં માણસો ઉદરનિર્વાહ માટે જે ભિક્ષા માગે છે તે “વૃત્તિભિક્ષા’ કહેવાય છે. " नाति दुष्टाऽपि चामीषामेषा स्यान्नह्यमी तथा । अनुकम्पा निमित्तत्वाद् धर्मलाघवकारिणः ॥७॥
ઉપર્યુક્ત માણસોની વૃત્તિશિક્ષા અતિદુષ્ટ કે અતિપ્રશંસનીય નથી, કારણ કે તેઓ (લોની) અનકમ્પાના કારણભૂત હેવાથી “પૈરુષની” ભિક્ષા કરનારની માફક ધર્મની લઘુતા કરનારા નથી. दातृणामपि चैताभ्यः फलं क्षेत्रानुसारतः। .. विज्ञेयमाशयाद्वापि स विशुद्धः फलप्रदः ॥ ८ ॥
ઉક્ત (ત્રણે) પ્રકારના ભિક્ષુઓને ભિક્ષા આપનાર દાતાઓને પણ ક્ષેત્રાનુસાર–પાત્રાનુસાર ફળ મળે છે એમ સમજવું, અથવા દેનારના આશય અનુસાર પણ ફળ મળે છે. અને (અનેક પ્રકારના આશયમાંથી) વિશુદ્ધ આશય ફલ
- [૮]
પ્રદ છે.
