________________
૧૭
|| 30 || पं० - मतिरत्नविरचित
મિત્રાનન—તીર્થયાત્રા,
દૂા.
સરસતિ સામિને પાય નમી માન્ગુ' વચન વિલાસ; સંઘવી સેવુજાગિરિતણા ગાવા મન ઉદ્યાસ. નસુ તે દૈવિ ચક્રેસરી કવડેજષ્ય ભલિ ભાંત; આદિસર નમતાં થકાં મિલે મુગતિ મહુત વીરજણેસરને નમું ગૌતમ ગણધર સાર; જીવ ઘણા પ્રતિાધિને ઊડાયો ભવપાર. પાટણ નયર સેાહામણું જિડાં નહીં પાપ પ્રવેશ; વ્યવહારી ગુણવંત વસે હૈં જાણે નરેશ. તેહ નગરમાંહે વશે કચરા કીકા જાણિ; રવજીસા કુલ ઊપના જાણુ સાહે` ભાણુ. તિહાંથી સૂરતિ આવીયા ભાઈ ત્રિણિની જોડિ; ધન ઊપરાજણુ બહુ કરી લાભ લડે લખ કાર્ડ, ધન ખરચેવા ધસમસ્યા ઉલટ અંગ ન માય; રૂપચંદ રંગે મિલ્યા ણી મન ઉચ્છાહિ,
સૂતિ નયર સેહામણું શ્રાવક સુખીઆ લાક; સેત્રુજગિરિ ભેટણભણી મિલી
શાકાથાક
૩
