________________
સુલસા
[ 2 ]
આખરે જ્યારે અંખડને ખાત્રી થઈ કે સુલસા બ્રહ્મા, કૃષ્ણ, શિવ જેવા દેવ–ઢવીએના દર્શને તે નહિ જ આવે એટલે એણે તીથ કરના વેશ ભજવી લેવાના નિશ્ચય કર્યાં. ચાથે દિવસે એણે રાજગૃહની ઉત્તર દિશામાં, તીર્થંકર ભગવાનને છાજે તેવું આખાદ સમવસરણુ રચ્યું અને પેાતે પણ પચીસમા તીથ કર છે એવી ઘેાષણા વહેતી મૂકી. તીથ "કર પ્રભુના દર્શન કરવા તેા સાચા-ખાટા શ્રાવક-શ્રાવિકાના વૃઢો, ઘરના તમામ કામકાજને પડતાં મૂકી ચાલી જ નીકળશે એમ અંખડે માન્યું. પણ સુલસાના કાને એ વાત પહોંચી ત્યારે એને વિચાર થયા કે આ તીથ કર હાવાના દાવા કરનાર કેાઈ ઠંગ જ હાવા જોઈએ. પચીસમા તીથકર જૈન શાસનમાં સંભવતા જ નથી. તીથ કરના નામે સુલસાની બુદ્ધિના કે વિવેકના દીપક એલવી ન નાખ્યા. ભ. મહાવીર છેલ્લા અને ચાવીસમા તીર્થંકર છે એ પ્રકારની એની મેરુ સમાન અચળ શ્રદ્ધાને અખડ ઢગાવી શકયા નહિ.
અ“ખડ ખીજું કઈ અધિક સમન્યા કે નહિ તે તા કાણુ જાણે પણ એ એટલું ખરાખર જોઈ શક્યા કે સુલસા શ્રાવિકા સામાન્ય સ્ત્રી હાવા છતાં એનામાં એક એવી અસામાન્યતા હતી કે જે બીજી હજારો ને લાખા સ્ત્રીઓમાં પણ ભાગ્યે જ કોઈ એકમાં હાય. સુલસા લેાકવાયકા, લેાકપર'પરા કે કુતૂહળથી પ્રેરાઇને પેાતાની શ્રદ્ધાને ઢાર તાડી નાખે-પ્રવાહમાં તણાતા જતા તરખલાની જેમ દોડવા કે નાચવા મ`ડે એવી દુખળ,
