________________
: ૧૧ :
જન્મ અને મૃત્યુ જેણે જોયાં જાણ્યાં નથી તે ભલે સેા વર્ષ જીવે, પણુ જન્મ-મૃત્યુ જાણનાર, સમજનાર એક દિવસ જીવે તા પશુ સાથ છે.
પટાચારા જાણે કે પુનઃજન્મ પામીઃ એને શાક સતાપ શમી ગયા. પછી તેા પટાચારાની વાણીમાં · · એવી જાદુઇ શક્તિ આવી કે ભલભલી શાસતપ્ત શ્રીમો પટાચારા પાસે પહેાંચતાં પોતાનું બધું દુઃખ ભૂલી જતી.
ઇસિહાસી ( ઋષિદાસી ) નામની ઘેરી પોતે જ પોતાની કહાણી કહે છેઃ
ઉજ્જૈનીના એક શેઠની હુ" લાડીલી પુત્રી હતી. મારા પિતાએ મને સારૂં' કુળ તથા વર જોઈને પરણાવી. સાસુસસરા સજ્જન હતાં. પૂરેપૂરી નિષ્ઠાથી પતિભક્તિ કરતી. સવારે વહેલી ઉઠીને ધરનાં બધાં કામ આપતી-મજુરી કરતાં મને થાક નહાતા લાગતા. સૌને રાજી રાખતી, કુટુ વેણુ માંમાંથી રખે નીકળી જાય એવી બીકથી બહુ ખેલતી નહેાતી, છતાં પતિને પ્રેમ મેળવવા હું ભાગ્યશાળી ન થઈ. પતિએ મારા ત્યાગ કર્યાં. દુઃખની મારી હું બીજી વાર પરણી. એક મહિના પછી એ પણ મારા ત્યાગ કરીને ચાલી નીકળ્યેા. ત્રીજી વાર એક સંયમી ભિક્ષુક અમારા આંગણે આવી ચડયા. મારા માખાપે એનાં ચીવર તથા ઘડે છેડાવી (.એટલે કે ભિક્ષુકના વેષ છેાડાવીને) મારા હાથ એને સુપ્રત કર્યા. એ પશુ થાડા દિવસે પેાતાનું ચીવર તથા ડે લઈને માગે પડયા. ત્રશુ~ત્રણુ વાર લગ્નમાં નિરાશ થયા પછી મને ખાત્રી થઈ કે પૂર્વનાં પાપકમ