________________
સમા અને જયંતી [ ૨૨૩ ] જેવા વિશ્વવંદ્ય પુરુષને એક પહેરગીર સતાવે છે તે જાણીને એમને બહુ દુઃખ થયું. તરત જ એમણે પેલા પહેરગીરને કહ્યું: “ભાઈ, તમે કોને રંજાડી રહ્યા છે તેનું તમને ભાન છે? આ મહાવીર કે સામાન્ય માનવી નથી. સિદ્ધાર્થ મહારાજાના પુત્ર છે–મોટા ચમરબંધીઓ એમના પાદમાં મુકુટમંડિત મસ્તક નમાવે છે. અજાણતાં તમે ભારે અપરાધ કર્યો છે. એમની ક્ષમા માગે, આ વિશ્વવત્સલ પુરુષ કોઈની ઉપર ક્રોધ નથી કરતા એટલે તમને સહેજે માફી મળી જશે.” ' આમ કહીને, પહેરગીરને વધુ જુલમ કરતે રેકનારી અને ભ. મહાવીરને વધુ ત્રાસમાંથી એ વખતે બચાવી લેનારી બંને સાધ્વીઓઃ સમા અને જયંતી આપણું વંદનને યોગ્ય બને છે,
આ બે બહેનસમાં અને જયંતી, પાર્શ્વનાથ પ્રભુના શાસનની સામગ્રીઓ હતી. પાર્શ્વનાથ પ્રભુના શાસનના ભલભલા સાધુઓ પણ મહાવીરને ઓળખી શક્યા નહોતા. કેટલીક સાધ્વીઓ તે નિર્વાહની ખાતર પરિત્રાજિકાઓ પણ બની હતી. પાર્શ્વ પ્રભુના કેટલાક સાધુઓ, ચિત્રવિચિત્ર વસ્ત્રો અને પાત્ર રાખતા હોવા છતાં પિતાને નિગ્રંથ તરીકે ઓળખાવતા. એ જોઈને એક વાર ગોશાળ ટકેર પણ કરેલી કે “તમે તે જૂઠા છે-તમને નિગ્રંથ કણ કહે? લેકેને ધૂતવા ખાતર જ આ વેષ ધર્યો છે. બાકી ખરા નિગ્રંથ જેવા હિય તે, ચાલ મારી સાથે, મારા ધમાચાર્ય મહાવીર તમને બતાવું. ખરા નિગ્રંથ તે એ મહાવીર છે જેને નથી પરવા વસ્ત્રની કે નથી પરવા દેહની. ”
