________________
[ ૧૮ ] મહાદેવીએ આવા ન્યાય છણવા બેસે તે પછી સામાન્ય પ્રજાજનમાં અને સમ્રાટમાં શું તફાવત રહે ? ચેલણ, અલબત પ્રિય હતી. ચેલણાની ખાતર એ કેઈપણ ભેગ આપવા કે જોખમ ખેડવા તૈયાર હતો, પણ એ જ ચેલણું જે કપટી, દંભી અને દુરાચારિણી નીકળે તે પછી એમાં ન્યાય કે તપાસને અવકાશ જ કયાં રહે છે? ચેલણાના પિતાના મેંમાથી નીકળેલ શબ્દો જ શું એને અપરાધ સાબિત કરવાને બસ નથી ? ચેલણાના ખુલાસાથી રખેને પિતે ભરમાઈ જાય અને પિતે પિતાની નબળાઈથી કદાચ માફ કરી બેસે અને એ રીતે અંતઃપુરમાં વધતા જતા પાપના ઉકરડાને મોટા ડુંગર સમો કદાચ બનાવી દે એવી પણ શ્રેણિ કના દિલમાં ઊંડે ઊંડે બીક તે હશે જ.
“ચેલા જેવી મારા સતત સહવાસમાં રહેનારી નારી પણ મારી નથી તે પછી અંત:પુરની બીજી સ્ત્રીઓ કેણ જાણે કેટલી દુષ્ટ હશે?” વિકૃતિને કી શ્રેણિકના અંતરને ફેલતે ઊંડે ને ઊંડે ઊતરતે હતો. એણે માની લીધું કે ચેલણ જેવી સ્ત્રી જે શુદ્ધ શીલવતી ન હોય તે પછી અંતપુરની બીજી સ્ત્રીઓ સંબંધે વધુ વિચાર કરવા જેવું કંઈ જ નથી રહેતું.
પાકે પહેરો ભરાતો હોય તે જ અંતઃપુરની શીલરક્ષા થઈ શકે એમ શ્રેણિક માનતા અને પિતે ચેલણના સંપર્કમાં આવ્યા પછી પાકે પહેરેગીર રહી શકતે નહેતે એ વાતનું પણ એને ભાન હતું. હવે જે આખું અંતાપુર આવું કલંકિત હોય તે એને રાખીને પણ શું કરવું?
