________________
[ ૧૪૦ ]
મહાદેવીએ
મજૂરની જેમ જ ઈંટ-પાણા વહેવરાવી રહ્યા છે. ખૂટતી અને તત્કાળ ઉપયેગમાં આવી શકે એવી બધી વસ્તુ ઉજ્જૈનીથી અહીં ઠલવાવા લાગી છે. હારા માણસે કૌશાંખીને કિલ્લા ચણાવવા માંડી ગયા છે. પ્રદ્યોત એક પળ પણ નકામી ન જાય તે માટે ઊંઘ અને આહારને પણ ભેગ દઇ રહ્યો છે. કોઈ દુશ્મન રાજા, ખીજા વિરોધી રાજાની રાજધાની માટે આટલી કાળજી રાખે ખરા?
ત્યારે શુ ચપ્રદ્યોતને હૃદયપલટો થઈ ગયા હશે ? લેકે ગમે તેમ ખેલે, પણ ખરી વાત તે એ હતી કે પ્રદ્યોતની નાગચૂડમાંથી છટકવા મૃગાવતીએ જ આ પ્રપચવ્યૂહ ગાન્યેા હતેા. ચંડપ્રદ્યોત, મૃગાવતી અને સ ંદેશો લઇ જનાર કૃત એ ત્રણ જણુ સિવાય આ વાતની ગંધ સરખી પણ કોઇને નહોતી આવી. મૃગાવતીએ જ પ્રદ્યોતને કહેવરાવેલ' કે:
“મારા પતિ શતાનિક ગુજરી જતાં, મને તમારા સિવાય હવે બીજો એકે આધાર નથી. મારા પુત્ર હજી ઘાડિયામાં છે. એનું પણ હિત તેમજ ક્ષેમકુશળ તમારે જ જોવાનાં છે. પાડોશી રાજ્યના સ્વભાવ તથા વહેવાર તમે કયાં નથી જાણતા ? હું જો એને એકલા મૂકીને તમારી સાથે ચાલી નીકળુ તે ખીજે જ દિવસે તેઓ મારા કુંવરને અને કૌશાંખીને પણ ભરખી જાય. આમ આસપાસના સચેાગાના વિચાર કરતાં એક વાર જો કૌશાંબો ફરતા કિલ્લે થઇ જાય-કૌશાંખીના રાજભડારા ધાન્ય ધન આદિથી પૂરા ભરાઇ જાય તે પછી મને મારા કુંવર કે કૌશાંખીની કઇ ચિંતા ન રહે. નિશ્ચિત બન્યા પછી
