________________
પ્રિયદર્શના [ ૧૨૧ ] ઢકના એ શબ્દના જ પડઘા પ્રિયદર્શનાના પિતાના અંતરમાં ઊઠતા હતા.
વીરાંગના તે તે હતી જ, એટલે તે પતિના સિદ્ધાંત પાછળ વગર સંકેચે ચાલી નીકળી હતી. પણ હવે એ ભૂલ સમજાયા પછી પિતે વીરપુત્રી હતી તે ફરી એક વાર બતાવી આપ્યું. ભ૦ મહાવીર તે વખતે ત્યાંથી લગભગ બાર ગાઉ જેટલા આઘે હતા. ચારે પ્રકારના આહારના ત્યાગને નિર્ણય કરીને પ્રિયદર્શના તંકની પાસેથી તે જ ઘડીએ નીકળી ગઈ. ભગવાનના ચરણમાં પડી, ભૂલનું પ્રાયશ્ચિત્ત કરી, પુનઃ સાધ્વીસંઘમાં ભળી ગઈ.
કે જ્યારે એ વાત સાંભળી ત્યારે એનાથી સહેજે બેલાઈ જવાયું. “ભગવાન ! મહાવીર ! આખરે તે આપના જ સિદ્ધાંતને જય થવાને !”
