________________
રેવતી [ ૭૭ ] એમ જ લાગ્યું કે હવે ભ૦ મહાવીર લાંબું આયુષ્ય નહિ ભેગવી શકે અને શ્રમણ સંઘ પણ છિન્નભિન્ન થઈ જવાને..
ભ૦ મહાવીરે શાળકને સંભળાવી જ દીધેલું અને એમને પિતાને અંતરાત્મામાં એવી ખાત્રી હતી કે વહેલે મોડે પણ આ દાહ શમી જવાને છે, એટલું જ નહિ પણ પિતે જે ૧૬ વર્ષ લગી તીર્થંકરપણે વિચરવાના છે તે તે કેઈથી પણ મિથ્યા થઈ શકે તેમ નથી.
પણ ભગવાનના જેવી આત્મશ્રદ્ધા સૌ કઈમાં ક્યાંથી હોય? ગશાળક જેવાની તેજેતેશ્યાથી ભગવાન જ્યારે પીડાવા લાગ્યા ત્યારે લેકે એ સ્વાભાવિકપણે જ એમ માની લીધું કે ભ. મહાવીર હવે વધારે વખત જીવશે નહિં ભગવાનને આ ખોટી લેકવાયકાની બહુ પરવા નહતી પણ પ્રભુના અનુયાયી શિષ્યનાં અંતર ઉપર ચિંતા અને ભયના શ્યામ ઓળા પથરાતા કેણ. રેકી શકે ?
ભગવાન મહાવીરને સિંહ નામને એક શિષ્ય, એ વખતે હાથ ઊંચો રાખી, છ ટંકના નિરંતર ઉપવાસ કરતો, માલયા કચ્છ વનમાં-મેંડીક ગામની ઈશાન દિશામાં રહેતે હતે. એણે લોકમાં ચાલતી વાતે સાંભળી. જૈન સંઘનો પ્રતાપી સૂરજ હવે ડૂબી જવાને છે એટલે કે ગોશાળકની તેજેલેશ્યાથી પીડાતા મહાવીર પ્રભુ હવે દેહનો ત્યાગ કરી જવાના છે એ સમાચાર સાંભળી ગમગીન બની ગયે. તપસ્વી હોવા છતાં ઉચ્છવાસને એ રોકી શકે નહિ-એનાથી ઊંચે સ્વરે. રડો જવાયું.
