________________
. સિદ્ધિ અને સાધના
તિને તમે કઈ વિચાર કર્યો?” - જિનરાજદાસે ગંભીરભાવે પૂછ્યું: “તારે શું જોઈએ છે? બોલ!”
પત્નીએ કહ્યું: “બધું બરદાસ થશેઃ વહુની ગુલામી આપણાથી નહિ થાય.”
પણ તારે શું જોઈએ છે એ કહે ને?” ' છે તમારી જ મરજી હોય કે મારે દીકરાનો વહુના એશીઆળા રહેવું તે પછી મારે તે ઉપર આભ ને નીચે ધરતી જેવું થયું.” * “ પણ હજી તો હ. જીવતે બેઠો છું ને ?
“ જેવો છે તેથી શું થયું? ઘડપણમાં આ દશા થશે એવું નહતી જાણતી.”
બોલ, તારે શું જોઈએ છે? મને સીધે જવાબ દે!” - “તમે જ જ્યારે વિફર્યા ત્યારે ધન-દોલતથી મારું શું વળવાનું હતું?”
* સ્ત્રી-હઠ જોઇને જિનરાજદાસ જ્યા સુધી મૌન બેસી રહ્યા. થોડી વારે બેલ્યાઃ “જે, શુભા! મારી વાત બરાબર સાંભળી લે. હું આજ લગી મારા સ્વાર્થની ખાતર જ જીવ્યો છું-નહિ તારા માટે કે નહિ પુત્ર પરિવાર માટે. સ્વાર્થ મને વહાલે હતો તેથી જ તમે બધા મને વહાલા લાગ્યા. મેં તમારા કાઈના ઉપર ઉપકાર કર્યો છે એમ ન માનતા. ઉપકાર કર્યાનું અભિમાન કરે તો એ અભિમાન મને પાતાળમાં નીચે ઘસડી જાય! આજે પણ મારા સ્વાર્થની વાત જ કરી રહ્યો છું. આ સ્વાર્થ, પહેલાના સ્વાર્થ કરતાં વધુ ઘેરે અને વધુ સુમિ છે. તમને કોઈને અંધારામાં રાખવા હું. નથી માગતો.”
જિનરાજદાસે પિતાના મનોમંથન સંબંધી જે છેડે ઇસારે કર્યો તે જોઈને તે એમની સ્ત્રીએ પણ છેલ્લી આશા તજી દીધી. એને કહેવું પડયું – “ભલે શ્રીવરદાસ બધું સંભાળતે.
