________________
શીલવતી : વેશ્યા કન્યા
કળાપ્રિય–સરકારી ગ્રાહક! તમને મળી જશે, એ પ્રકારની દ્રઢતા જેમ જેમ વેશ્યાસમાજમાં ફેલાતી જશે તેમ તેમ વેશ્યાના નામ સાથે સંકળાએલી ભયંકરતા ઓછી થશે અને સમાજમાં એમને ઉચ્ચ સ્થાન મળશે.”
::
વૈશ્યાકન્યા—“મને આપની યાજના ગમે છે. હુ આપના ચરણના સ્પ કરીને એવી પ્રતિજ્ઞા લઉ છુ કે મારા શીલન' હુ અરાબર પાલન કરીશ અને વેશ્યાસમાજમાં આ નવી ચેાજનાને પ્રચાર કરવા જીવનભર પ્રયત્ન કરીશ. થોડા વખત પછી હું આપની પાસે આવીશ. પણ એ પહેલાં, બહારથી અને ભૌતરથી મારામાં ધણ પરિવર્ત્તન થએલુ આપ જોઈ શકશો.''
આટલુ ખેલીને એ કંઇક ઊંડા વિચારમાં પડી ગઈ. ખેલી: “પણ મને આપના આંગણે આવવાની અનુમતિ મળી શકશે?
* ;
મેં કહ્યું': “ બેટી, મારે ઘર-આંગણા જેવી કાઈ વસ્તુ નથી. આકાશ એ મારું' છાપરું' છે અને જમીનની સપાટી મારુ' ધર છે. એશક, જરૂરીયાતને અગે મે મારા એક માશ્રમ ઊભા કર્યાં છે અને ત્યાં દરેક માણસ વગરસ પ્રાચે આવી શકે છે. સાધારણપણે અમારે ત્યાં કાઈ વેશ્યા નથી આવી શકતી પણ જો તે પૂ અાચયની પ્રતિજ્ઞા કરે તા અતિથિ તરીકે રહેવામાં હરક્ત નથી. મને આશા છે કે તમારાથી એ બની શકશે અને એ શય હાય તે તમે પણ ખુશીથી આવી શકે છે.”
“વારુ, મહારાજ ! હું રજા લઉં છુ, પણુ જતાં પહેલાં આપને એક વાત પૂછી લઉં અને વિનતિ પણ કરી લઉં."
મેં કહ્યું: “ખુશીથી”
વેશ્યાકન્યાઃ “અાજકાલ નાની નાની વાતેા પણ વાદના નામથી ઓળખાય છે. આપની યેાજના તેા મહાન છે. વિશાળ છે.
