Punarvatar

SR No.: 005679
Original Sutra Author: N/A
Author: Sushil
Publisher: Jain Karyalay
Total Pages: 166
Language: Gujarat
Classification: Book_Gujarati
File Size: 9 MB

Page 16

શીલવતી વેશ્યા કન્યા
: ૧૧.
છું. જે પુરા વિવાહિત છે તેની સાથે આ સંબંધ ન રાખે તે તેમાં એનું શીલ અને ઈમાન સુરક્ષિત રહી શકે છે. અજાણતાં, કોઈ છેતરી જાય એ જુદી વાત. પણ વેશ્યાઓ સાવચેતી સાથે એ નિયમની રક્ષા કરે, પુરુષની પરીક્ષા કરે તે હું માનું છું કે વેશ્યા જીવનનું ઝેર ધોવાય. વિવાહિત પુરુષોની સાથે સંબંધ રાખવામાં વેશ્યાઓ એક પ્રકારનું નૈતિક પાપ કરે છે. એનું પરિણામ એ આવે છે કે દાંપત્યજીવન ધૂળ ભેગું મળી જાય છે. એક નારી બીજી નારી ઉપર અત્યાચાર કરે છે. આને જ હું સમાજરૂપી મહેલની સુરંગ કહું છું.'
તમે જાણો છો કે પતિપત્નીમાંથી કોઈ વ્યભિચાર સેવે તે ન્યાયની દષ્ટિએ ટાછેડા થઈ શકે છે. એનો અર્થ એ કે વ્યભિચાર એક ગુન્હ છે, અને વ્યભિચાર એવી વસ્તુ છે કે જે એકલાથી નથી બનતી. એમાં સ્ત્રી અને પુરુષ બને ભાગીદાર રહે છે અર્થાત.
વ્યભિચારના ગુન્હામાં બન્ને જવાબદાર કરે છે. વિવાહિતા નારી પાસે, જેમ એને વ્યભિચારી પતિ ગુન્હેગાર કરે છે તે જ પ્રમાણે વેશ્યા પણ અપરાધી બને છે. હવે જે વેશ્યાઓ એવી દઢ પ્રતિજ્ઞા કરે કે વિવાહિત કોઈ પણ પુરુષ સાથે સંબંધ ન રાખવો તે તેટલા પ્રમાણમાં એ વેશ્યાને શિયલવતી કહી શકાય.”
વેસ્પાકન્યા બોલીઃ “મહારાજ! શિયલવતીની આપે છે વ્યાખ્યા વેશ્યાને માટે બાંધી તે કેટલી કઠણ છે તેની આપને કદાચ કલ્પના નહિ આવે. પહેલી વાત તે એ જ છે કે વેશ્યાની પાસે જે પુરુષો આવે છે તે સત્યવાદી નથી હોતા. વિવાહિત હોય અને પિતાને વિવાહિત તરીકે ઓળખાવે એવો બહુ ઓછો સંભવ છે. બીજી વાત એ છે કે વેશ્યાઓ મોટે ભાગે ગ્રાહકે નહિ મળવાથી ભૂખે મરે છે; માંડ માંડ ગ્રાહક આવી ચડે તેને એવી રીતે રજા આપવાનું શક્ય નથી.”