________________
ગુણસ્થાન
[ ૧૩૭ ]
ઈશું. માત્ર અહંતા અને મમતાને મીટાવી દેવા-નિષ્કામ કચેાગ જેને કહેવામાં આવે છે તેને અનુકૂળ મનવાના એ સાધના છે એટલું કહેવુ. ખસ થશે. આ પગથિયે પહોંચનાર બીજાને માઢક અની શકે છે.
( ૬ ) આળસ્ય-પ્રમાદ-સાતમા પગથિયે પહોંચનાર સાધક અહીં થેાડેા આરામ લેવા થાણે છે. થાડી વધુ તૈયારી પણ કરી લેવાની હાય છે.
જાગૃત
અને
(૭) આળસરહિત—ખરેખરા સાવધ. પૂરી તમન્ના અને સ્મ્રુત્તિવાળે સાધક આ પગથિયે પહેાંચી શકે છે. એની આત્મશ્રદ્ધા અને મળ એટલાં અદ્ભૂત હાય છે કે સામાન્ય માણસને તે શાંત સરાવર જેવા જ લાગે.
(૮) આત્મદર્શી—આ ભૂમિકાએ પહેાંચનાર, પેાતાની અંદર રહેલી શક્તિને ખરાખર આળખી લે છે. દુનિયાનાં કષ્ટ કે આફતની એ બહુ પરવા નથી કરતા. એમની પાસે પહોંચીએ એટલે આખું વાતાવરણ જાણે અદલાઇ ગયુ. હાય એમ લાગે. જેમની મુખમુદ્રા જોતાં જ સંદેહ આગળી જાય એમ કહેવાય છે તે પૈકીના આ પુરુષા હેાય છે. સફળતા અથવા સિદ્ધિ એમનાથી મહુ દૂર નથી રહેતી.
( ૯ ) સમદર્શી—આ વના સતાને ક્રોધ, માન, માયાની ભૂતાવળ હવે ડારી શકતી નથી. એમનામાં એક