Aadhunik Jivan shailee Lohi Tarsi Chudel

SR No.: 005621
Original Sutra Author: N/A
Author: Hitruchivijay
Publisher: Viniyog Parivar
Total Pages: 68
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 10 MB

Page 9

::
Stra
"--
-
|
E
I
આ જીવડાંઓ જો એટલું નક્કી કરે કે તેમનામાં માત્ર એક ટકો સુધીનું દરો કોઈ મોટરમાલિકોને માનીતી રાણીના કુવેરની મોટરપાલિકો અઠવાડિયામાં માત્ર એક વાર પગને કષ્ટ આપીનેનું ટ્રીટમેન્ટ આપે છે. • : .
- ગાડીને ગેરેજમાંથી બહાર નહિ કાઢે તો પણ ચાર કરોડ વીસ | * રન સાÚઓ જોડે પગપાળા વિકાર દરમિયાન અનુભવ્યું લાખ નાન, પલ બર્થ અને ૮૪ કરોડ પાઉન્ડ રિટલી| છે કે ગામડાના લોંઠને હાઈર્થ પર એક ગામથી બીજે ગામ કાર્બનડાકસાઈડ વાતાવરણમાં ઉમેરાતો અટકે..કર એક.| ચાલતા છે. તેમના બળદ-ઊંટગાડામાં જવું હોય તો સરકારને ગેલને પેટ્રોટા વાપરે. એટલ' વીર પાઉન્ડ બનડાયોકસાઈડ રોડ પ્લાનિગમી તેમને માટે કોઈ જ સ્થાન નથી. જો તમે રોડ વાતાવરણમાં ઉમેરાય છે. એક ગેલન પેટ્રોલમાં ૧૮ માઈલની] ઉપર ચાલો તેં મારકશી -ભેંસની. જેમ દોડાદોડી કરતી ટ્રકો એવરેજ આપતી કાર ૧૮૮૦ માઈલ ચાલશે ત્યાં સુધીમાં તેરો અને મોર્ટરો ક્યાં તમારા સો વર્ષ પૂરાં કરી નાથ તે કહેવાય એક ટન જેટલો કાર્બનડાપ કરાઈડ હવામાં છોડયો હશે. નહિ અને રોડની બાજુએ ચાલવા જાઓ તો રોડ બનાવતા અમેરિકાના વાતાવરણમાં ફેંકાતા કુલ કાર્બનડાયોકસાઈડના વધેલી સીરાં કાંકરો અને કપચી તારા પગ વાપી નાખ્યાં ૨૦ ટકા ફાળો તો ઑટો અને હળવી ટ્રકોનો જ છે. આ વર્ગ-૨ બહે. હજારો વર્ષોથી જે પૂમિ મારગ ઉપર કે મોટરકારો માત્ર કાર્બનડાયોકસાઈડ છોડીને કૃતાર્થતાનો અનુભવ થોરની બે- બાઘેડી ઊચી વાડો વચ્ચેના સાંકડા નેળિયામાં કરે તેવી સંતોષી નથીહવામાં છોડાતાં નાઈટ્રોજનકરાઈમાં).ઉનાળાની બપોરે પર્ણ ઠંડકથી ચાલમૈ કે: ગાડામાં પણ પણ તેમનો સિંહભારા (૩૪ ટકા) હોય છે. દર વર્ષે ૭ લાખ જવાનો ગામડિયાઓનો અધિકાર આરૂાની સડકોના , ટન નાઈટ્રોજન ઓકસાઈડ હવામાં છોડવા દ્વારા અમેરિકન પ્રેસિપાસિંગે ઝૂટવી લીધો છે અને વધુ ને વધુ ગામડાંઓને કારોએરિડવર્ષા વરસાવવામાં અગતાની ગુનેગાર બને છે. ડામરની પાકી રાડકો જોડાવાની આ શોષક પ્રક્રિયાને પ્રગતિનું વાતાવરણમાં ઉરાતાં હાઈડ્રોકાર્બન્સમાંથી ૨૭ ટકા. નામ આપવામાં આવે છે. ' , ' હાઈડ્રોકાર્બન્સ પણ આ કારોજ છોડે છે. એ જાણવું જરૂરી છે) ; કઈ રખે એમ માની લે કે ઝડપી વાહન વ્યવહારના કે આ હાઈડ્રોકાર્બન વૃક્ષોનો અને મનુષ્યોનાં ફેફસાંનો નાશ | યુગમાં બળદગાડ કે. ઘોડાગાડીનાં જમાનામાં પાછા જવાન, કરવા માટે ખૂબ ઉપયોગી છે. રાતે આઠ વાગ્યે લાઈટની વાત તદન અવૈજ્ઞાનિક અને વાહિયાત છે. ૬૦,૦૦૦ કરોડના રોશનીમાં મરીનડ્રાઈવના નેકલેસ ઉપર લાઈનબંધ.દોડપે જતી 1 કમરતોડ ઈન્વેસ્ટમેન્ટ. પછી પણ ભારતીય રેલવે જેટલાં કારનું દશ્ય કદાચ. રસોહામણું લાગતું હશો પણ પાછળ કમાડો | માલરામાનનું પરિવહન નથી કરતી તેનાથી વધુ બોજ છોડીને સડસડાટ દોડી જતી એ-કારો ચોપાટીની ફૂટપાથ ઉપર "બળદગાડામાં જોતરડતા બળદો પોતાના વૃષભ-સ્કલ્પો ' પર. ચાલતા નિર્દોષ રાહદારીઓના કેસો પ્રદૂષિત ધુમાડાથી મરતી] આ વાવડીં જોયું છે. પરાક્ષસના આગમને ભારતીય ફળ. જાયું છે. આમ, શ્રીમત મોટરમાલિકોને પાડાનાં વાંકે પગે અને વિસ્તાનના અનેં ઉત્તમ ગૌને ૧૯દકે, “રી નાખે છે, ચાલનારા ૫ખાલીઓને પ્રદૂષણનો ડામ રહન કરવા પડે છે. પહેલા તો એનુષ્યની હેરફેરનું કામ પબો કેટલી . કારમાં એર-કન્ડિશનર, પાવર સ્ટીયરિંગ, પાવર કંસ, કાદ વિકતી તેની વાતો. તાંબી. પમાડે તેવી છે. : ઓટોમેટિક વિન્ડોઝ જેવાં જેટલાં એક્સ્ટ્રા ફિટિંશ નાખવામાં અને એ-અકબરી-ના ઉલ્લેખો મુજબ અકબરને આવે તેટલું વધુ પેટ્રોલ બાળીને તેઢલો વધુ; ધુમાડો તે કાર લકરના બળદો બોલ સાથે ૨૪ કલાકમાં ૧૨૦ માઈલનું ઓકતી હોય છે. સીશું કેટલો ખતરનાક ધાતુ છે તે કોઈપણ અંતર કાપી નાખતા ઝવેરચંદ મેઘાણી-તોરઠી બહારવટિયા* ભરોલીગોલો માણસ જાણે છે. અમેરિકન આકારામાં દર વર્ષે] અને સૌરાષ્ટ્ર રસધાર - શૌર્ય અને શહાદતંથી પ્રગધગત ઠલવાતાં ૪,૫૦,૦૦૦ ટન સીસમાં અર્ધોઅર્ધ ફાળો મોટરકારીનો | વાર્તા મચી હશે તેને ઘડિપાર્જન મોડીઓ- વા. છે. હવામાંનું આ સીસું ધીમું ઝેર છે અને વર્ષો વીતતાં તે અચૂક ખબર (શે. દશાંશ અને મેટ્રિક પક્ષના જમાનામાં " માનવ મગજ, લિવર, કિડી જેવાં. અંગોને ગંભીર હાનિ | કલાક અને ફિલ્હાબીટી પરિક્ષામાં જવાત કરતી મુંબઈની પાંગાડે છે, એટલું જ નહિ પરા ઊo પાકને નુકસાન પહોંચાડી.. નવી પેઠીને પ અને જન એટલે શું એ પણ ખબર નહિ પાકનું ઉત્પાદન પણ ઘટાડે છે. દર વર્ષે માત્ર હિન્દુસ્તાનમાં હોય. ઘડી(સત ઘટિકા) એટલે કે રનિટમાં એક મોટર અકરમાનોમાં મરતા માણસોની સંખ્યા પચાસ હજારની | જોજન (બંરાબ ચાર ગાઉ બરાબર આઠ માઈલ બરાબર તેરે ; છે. બીજા શબ્દોમાં કહીએ તો દર વર્ષે પચાસ હજાર માણસોનું|કિલોમીટે)નું અંતર કાપતી ઘોડીઓ કાંદરાર્ટીની પરે ઘરે ખૂન કરવાનું અપમૃત્યુ સામૂહિક રીતે આચરનાર મોટરચાલકંને રહેતી.પેટ્રોલ કે ડીઝલ વગર ખાલી રે પક્ષ અને શા મોટર ચલાવવા બદલ ગુનાહિત લાગણીનો અનુભવ ઘ| ખાઈને કલાકૅ બત્રીસ કિલોમીટરની એવરેજ આપતી પડી છે. જોઈએ પણ અહીં તો ગંગા ઊલટી વહે છે, કારમાલિક પોતે 1 એકવીસેક રાદૌન વાહન બનવા લાપક નથી પડેલ બંને પરી - કારની માલિકીને સ્ટેટસ સિમ્બોલ માનીને ગૌરવ અનુભવત | પીઠવાળી શેરાશદાસજીના શિપ વનાંપદાસ અને હોય છે અને મ્યુનિસિપલ સત્તાવાળાઓથી માંડીને રાજ્ય સરકારો: હોટીને ફિઝિપને ભૂલાવી દે તેંવી ગીર ઓલાદની ગાયો