________________
૧૧. શ્રી શ્રેયાંસનાથ સ્તવન શ્રેયાંસ જિન સુણો સાહિબા રે જિનજી ! દાસતણી અરદાસ, દિલડે વસી રહ્યો; દૂર રહ્યા જાણું નહીં રે, જિનજી પ્રભુ તમારે પાસ... દિ. ૧
હે શ્રેયાંસનાથ પ્રભુ! અમારી અરજી સાંભળો. આપ મારા મનમાં કે વસી ગયા છો. કારણ કે તમે મારાથી દૂર છો એવું મને લાગતું જ
નથી. જેના હૃદયમાં આપ વસી રહ્યા નથી તેવા લોકોની નજીક દેખાવા છતાં દૂર જ છો. જે આપની પાસે નથી તે આપને જાણીસમજી શકતા નથી. જ્યારે હે પ્રભુ ! હું આપની પાસે રહી આપને વિનંતી-અરજી ગુજારી રહ્યો છું તે સાંભળો.
હરિ મૃગને ક્યું મધુર આલાપ જિનજી, મોરને પીંછ કલાપ, દિ. દૂર રહ્યાં જાણે નહીં રે જિનજી, પ્રભુ તમારે પાસ... દિ. ૨
હરણને જેમ મધુર ગાન પ્રિય લાગે છે અને મોરને પોતાના શું પીંછાનો સમૂહ પ્રિય લાગે છે. આનંદનો સમૂહ મેળવવા માટે તે તે [; વસ્તુની પાસે રહેવું પડે છે. તેથી હે પ્રભુ ! હું આપની પાસમાં જ
રહેવાનો પ્રયત્ન કરું છું જેથી આપની સેવાભક્તિ કરવાની મધુરતાનો લાભ લઈ શકું. .
જલ થલ મહિયલ જોવતાં રે જિનજી, ચિંતામણિ ચઢ્યો હાથ; દિ. ૬ ઉણપ શી હવે માહરે રે, જિનજી, નિરખ્યો નયણે નાથ... દિ. ૩. હું મને પાણી તથા પૃથ્વી પર ભમતાં ભમતાં પ્રભુરૂપ ભવ્ય ચિંતામણિ છે :; રત્ન હાથમાં આવ્યું છે. આ ત્રણ જગતના નાથ મારી દૃષ્ટિએ ચડવાથી છે એટલે કે મારી દિવ્યદૃષ્ટિ વડે મારા હૃદયમાં બિરાજમાન થઈ ગયા
છે, તો પછી હવે મારે કોઈ જાતનું ઓછાપણું રહેતું નથી.
શ્રી મોહનવિજયજી કૃત ચોવીસી
૧૯૩
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
