________________
૫૯
વીરસ્તુતિરૂપ દોઢસો ગાથાનું સ્તવન | ઢાળ : ૩ | ગાથા ૧૯-૨૦ ભાવાર્થ :
પૂર્વગાથામાં સ્થાનકવાસીએ કહ્યું કે દ્રૌપદી પરણ્યા પછી સમકિત પામી છે તેને ગ્રંથકારશ્રીએ કહ્યું કે સ્થાનકવાસી શું વિચારતા નથી ? અર્થાત્ તેઓએ વિચારવું જોઈએ. હવે, શું વિચારવું જોઈએ તે વિચાર સ્પષ્ટ કરે છે – ભગવાનનું જિનાલય શ્રાવક સિવાય કોણ કરાવે ? અર્થાત્ જે શ્રાવક હોય તેને જ વીતરાગ સર્વજ્ઞ પૂજ્ય દેખાય છે, તેથી તે જ તેમની ભક્તિ અર્થે જિનાલય કરે. જેને જૈન ધર્મનો પરિચય નથી તે તો ભોગવિલાસની પ્રવૃત્તિ કરે અથવા તો મિથ્યા દેવ-દેવીઓનાં મંદિર કરે પરંતુ જિનાલય કરાવે નહિ. વળી, જિનાલય કર્યા પછી જિનપ્રતિમામાં વીતરાગાદિ ભાવોનું આરોપણ કરીને જિનાલયમાં તે પ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા શ્રાવક સિવાય અન્ય કોણ કરે ? અર્થાત્ કોઈ કરે નહિ; કેમ કે જેને જિનની ઓળખ નથી તેવા મિથ્યાદૃષ્ટિ તો જિનપ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા ન કરે પરંતુ અન્ય મિથ્યાદૃષ્ટિ દેવોની પ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા કરે. વળી, જિનને જિનરૂપે ઓળખીને જિનની પ્રતિમાની પૂજા કોણ કરે ? અર્થાત્ શ્રાવક કરે. અન્ય તો જિનને ઉપાસ્ય સ્વીકારતા નથી. તેથી તેઓ જિનની પૂજા કઈ રીતે કરે ? આ પ્રમાણે માર્ગાનુસારી બુદ્ધિથી જે પરખ કરે તે ગરિષ્ઠ બુદ્ધિવાળા કહેવાય અને તેમ વિચારે તો પરણ્યા પહેલાં જિનપ્રતિમાની પૂજા કરનાર દ્રૌપદી મિથ્યાષ્ટિ છે તેમ કહી શકાય નહીં, પરંતુ જિનને જિન તરીકે જાણીને ભગવાનની પૂજા કરતી હતી. તેથી દ્રૌપદી શ્રાવિકા હતી માટે ભગવાનની પૂજા પરણ્યા પહેલાં પણ કરતી હતી તેમ જ માનવું જોઈએ. તેથી દ્રૌપદી પરણ્યા પહેલાં મિથ્યાષ્ટિ હતી તેમ કહીને પ્રતિમાને અપૂજ્ય સ્થાપન કરવાનું સાહસ સ્થાનકવાસીઓ કરી શકે નહિ. Il૩/૧ અવતરણિકા :
વળી દ્રૌપદી પરણ્યા પૂર્વે શ્રાવિકા છે તે સ્પષ્ટ કરવા અર્થે ગ્રંથકારશ્રી કહે છે –
ગાથા :
વર નવિ માગ્યો પૂજતાં, શકસ્તવે શિવ માગે રે; ભક્તિ સમી સૂરિયાભને, વિરતિ વિશેષથી જાગે રે. શાસન ૨૦
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
