________________
શ્રી ધર્મ રત્ન પ્રકરણ
-
विजाहरेण इमं ॥ ३० ॥ वेयड्ढ गिरिवराओ- मुणि मेयं नंतु वय मिहं पत्ता । कुमरेणु तं को एस--मुणिवरो आह इय खयरो ॥३१ ॥ आसी इह वेयड्ढे--राया वरखयरविसरनमियकमो । घणवाहणु त्ति नामेण-- नामियासेसरिउचक्को ॥ ३२ ॥ अन्नदिणे जमणमरण---रोगकारणय भीमभवभीओ । मुचिरप्पदढमोह-वल्लि मुल्लूरिय खणेण ॥ ३३ ॥
.जरचीवरं व चइउ-रज्ज सजो गहेवि पवजं । अणवरय मासखमणे करेइ सो एस मुणिवसहो ॥ ३४ ॥ इय पणिय ते खयरामुणिं च नमिउं गया सठाणमि । हरिसियहियओ कुमरो-भत्तीए इय मुणिं थुणइ ॥ ३५ ॥ जप जप मुणिंद खयरिंद-विंदवं दियपयारविंद जुग । भवदुहठुयवहसंतत्त-सत्तपीऊसवरिससम ॥ ३६॥ निजियतिहुयणजणमयण-सुहडभडवायभंजणपवीर। अइउग्ग रोगभरसप्प-दप्पनिट्ठवण वर गरुड ॥ ३७ ॥ एवं थुणिय मुणिंद-जा किंचिवि विनविस्सए
પર્વતથી અમે આ મુનિવરને નમંવા આવ્યાં છીએ. કુમારે પૂછયું કે, આ મુનિવર કોણ છે ? વિદ્યાધર બેલ્યો કે–આ વૈતાઢયમાં મોટા વિદ્યાધરોથી નમા, અને સઘળા દુશ્મનેને નમાવનાર ધનવાહન નામે રાજા હતા. [ ૩૧-૩૨ ] તે રાજા એક વેળા જન્મ મરણ અને રોગના કારણરૂપ આ ભયંકર ભવથી બી કરીને લાંબા વખતથી ઉગેલી મો
नी सरीन क्षपारमा उमेरी. ( 33 ) છે તે જુના વસ્ત્રની માફક રાજ્યને છોડીને સજજ થઈ, દિક્ષા લઈ નિરંતર માસ ‘ખમણે કરતા આ મુનિવર છે. ( ૩૪ ) એમ કહીને તે વિદ્યાધરે મુનિને નમીને સ્વસ્થાને ગયા. બાદ હર્ષિત હૃદયથી કુમાર ભક્તિપૂર્વક તે મુનિને આ રીતે સ્તવવા લાગે. (૩૫) વિદ્યાધરોના વૃંદથી વંદિત ચરણ કમળવાળા, ભવ દુઃખરૂપ અગ્નિથી સંતપ્ત થએલા છ
ના ઉપર અછતના વરસાદ વરસાવનાર, ત્રણ જગતને જીતનાર, કામરૂપ સુભટના ભડ- ધાદને ભાંગવામાં શરા, અને અતિ ઉગ્ર રોગરૂપ સર્વને ગર્વ ઉતારવામાં ગરૂડ સમાન છે જ મુનીદ્ર ! તું જયવાન રહે. (૩૬૩૭) એમ મુનીને સ્તવીને જે તે કંઈક વિનવવા
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
