________________
ભાવ શ્રાવક
३५७
आरंभपावविरया-मुंजति तिकोडिपरिसुद्ध, तथा दयालुकः कृपावान् सर्वजीवेषु समस्तपाणिषु एगस्स कए नियजीवियस्स बहुयाउ जीवकोडीओ, दुक्खे ठवंति जे केइ-ताण किं सासयं जीय.'
इत्यादि भावयन् श्रावक इति..
- स्वयंभूदत्तकथा पुनरेवं. जलहिजलनेहपुन्ने-सुमेरुदंडं मोइकतिल्ले । जंबुद्दीवे जीवे-इवस्थि कंचणपुरं नयरं ॥ १ ॥ तत्थासि वासिओ जिणमएण सिट्ठी सयंभुदत्तु त्ति । पायं परिवज्जियपउर-तिव्यआरंभसंरंभो ॥ २ ॥ उल्लसिरनिरंतर अंतरायवसओ न तस्स संपडड । आजीवियाधि निरवज्जअप्पसावज़वितीए ॥ ३ ॥ ततो अनिव्हता-आरंभइ जाव करिस
ધન્ય છે તે મહા મુનિઓને કે, જેઓ મનથી પણ પર પીડા કરતા નથી, અને આરંભ તથા પાપથી દૂર રહી ત્રિકટિ પરિશુદ્ધ આહાર ખાય છે
વળ સમસ્ત પ્રાણિઓમાં થાળ એટલે કૃપવાન હોય, તે એવું વિચારે છે કે, પિતાના એક જીવના માટે ક્રોડે ને જેઓ દુઃખમાં સ્થાપે છે, તેમનું જીવવું શું શાश्वत २९ना ?
સ્વયંભૂદત્તની કથા આ રીતે છે. " સ્નેહપૂર્ણ દંડધારી કાંતિવાળા જીવની માફક દરિયાના પાણ૩૫ સ્નેહથી ભરેલા, મેરૂ પર્વતરૂપ દંડ ધરનાર, અને તિરૂપ કાંતિવાળા જંબુદ્વીપમાં કંચન નામે નગર હતું. [૧] ત્યાં જિનમતથી વાસિત સ્વયંભૂદત્ત નામે શેઠ હતો, તે પ્રાયે મહા આરંભના કામથી દૂર રહે. (૨) તેને ગાઢ અંતરાયના જેરથી નિરવઘ અથવા અલ્પ સાવદ્ય ધંધાથી આજીવિકા જેટલું પણ નહિ મળતું. [ 8 ] ત્યારે નિર્વાહ નહિ ચાલતાં, તેણે
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
