________________
ભાવ શ્રાવક.
३३७
इय भणिय चारुदत्तं-नमिउ च गओ सुरो सठाणमि । खयरेहि तेहि सो पुण-नीओ सिवमंदिरे नयरे ॥ ५४ ॥ सक्कारिओ य संमाणिओ य अइगरुयगउरवेण तहिं । खयरेहि तेहि सद्धिं-जा चलिओ नियपुरी समुहं ॥ ५५ ॥ ता तत्थ सुरवरो सो पत्तो तबिहियवरविमाणमि । आरुढो सिट्ठिसुओ-समागओ झति चंपाए ॥ ५६ ॥ बहुयाउ कणयकोडीउ-दाउ महो सो मुरो गओ सगं । नमिउण चारुदत्तं-खयरावि गया सट्ठाणमि ॥ ५७ ॥ सव्वठमाउलो तह मित्तवई सा वसंतसेणाय । सबेवि तस्स मिलिया-फुरिया विमला तहा कित्ती ॥५८॥ अह सो अत्थ मणत्थिक्क-मंदिरं जाणिउं विसुद्धमणो । परिगहपरिमाणजुयं-गुरुमूले लेइ गिहिधम्मं ॥ ५९॥ जहजुग्गं नियदव्वं-सव्वं वविजण सत्तखितेसु । मुच्छामच्छरचत्तो-स चारूदत्तो गओ सुगई ॥ ६ ॥
एवं ज्ञात्वा चारुदत्तस्य वृत्तंनित्यं शिष्टाः सुष्टु संतुष्टिपुष्टीः ।
દેવતા સ્વસ્થાને ગયો. બાદ તે વિદ્યારે તેને શિવમંદિર નગરમાં લઈ ગયા. (૫૪) ત્યાં તેમણે તેને ભારે ગેરવથી સત્કાર સન્માન કર્યો, પછી તેમની સાથે તે પોતાની નગરી તરફ ચાલ્યા. (૫૫) તેવામાં તે દેવતા આવી પહોંચ્યો. તેણે એક વિમાન વિકુવ્યું, તેના પર તે શ્રેણિકુમાર ચડીને જલદી ચંપામાં આવ્યા. [ ૫૬ ] પછી તેને તે દેવતા ઘણી ક્રોડ સોનામહેર દઈને સ્વર્ગે જતા રહ્યા, અને વિદ્યાધરો પણ તેને નમીને સ્વસ્થાને ગયા. [૫૭] હવે તેને સ્વાર્થમા, તથા મિત્રવતી, તથા તે વસંતસેના એ બધાં આવી મળ્યાં, અને તેની નિર્મળ કીર્તિ થવા લાગી. [ ૧૮ ] હવે તેણે અર્થનો અનર્થનું ઘર જાણીને વિશુદ્ધ મનથી પરિગ્રહ પરિમાણ સહિત ગૃહિ ધર્મ સ્વીકાર્યો. [ ૧૮ ] બાદ યથાયોગ્યપણે પિતાનું સઘળું દ્રવ્ય સાત ક્ષેત્રોમાં વાપરી, મૂછ અને મત્સરથી રહિત થઈ તે ચારૂદત્ત સુગતિને પહે. [ ૧૮ ] આ રીતે ચારૂદત્તને વૃત્તાંત સાંભળી, હે શિષ્ટ જનો! તમે હમેશાં
४३
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
