________________
૨૪ "
શ્રી ધર્મ રત્ન પ્રકરણ
:
तं चेव अन्न व वइज्ज देसं-सिज्जायरो तत्थ सएव होइ ॥ ७३ ॥ • लिंगत्थस्सवि वज्जो-तं परिहरओ व सुंजओ वा वि । जुत्तस्त अजुत्तस्स व-रसायणो तत्थ दिलुतो ॥ ७४ ॥ तित्थयरप्पडीकुछोअमायं उग्गमो वि य न सुज्झे । अविमुत्तिय लाघवया-दुल्लहसिज्जाइ 'चुच्छेओ ॥ ७५ ॥ पुरपच्छिमवज्जेहिं-अविकम्मं जिगवरोहि लेसेण । भुतं विदेहएहि य-नय सांगरियस्स पिंडो उ ॥ ७६ ॥ बाहुल्ला गच्छस्स उ-पढमालिय पाणगाइकज्जेसु । सज्झायकरगआउट्टिया करे उग्गमेगयरं ॥ ७७ ॥ दुविहे गेलनमी-निमंतणे दबदुल्लहे असिके । ओपोयरिय पोसे-भए य गहण अणुन्नायं ॥ ७८ ॥ असणाईया चउरोपाउंछण वत्थ. पत्त फैबलयं । सूइ खुर कन्नसोहण-नहरणिया सागरि
ઘર આપીને પછી સકુટુંબ વેપાર વગેરેના કારણે તે અથવા બીજા દેશમાં ચાલ્યો જાય, તે તે જ્યાં હોય ત્યાં તેજ શયાર ગણાય છે. [ ૭૩ ] લિંગસ્થને પણ તે શયાતર વર્જનીય છે, તેને ત્યાગ કરનાર અથવા ભેગવનાર યુક્ત [ ઉપયોગવંત ] અથવા અયુક્ત એ સઘળાને તે વર્જનીય છે. ત્યાં રસાયનને દ્રષ્ટાંત છે, (૭૪) [ રચાતર ભેગવતાં આ દે છે–] તીર્થકરને નિષેધ છે, અન્યાય ગણાય છે, ઉદ્ગમ ( આધાકર્મ દોષ)ની શુદ્ધિ નહિ રહે, નિઃસ્પૃહતા ન રહે, લઘુતા થાય, એને દુર્લભ જે વસતિ તે ફરી નહિ મ ળતાં તેને બુચ્છેદ થાય. [ ૭૫ ] પહેલા તથા છેલ્લા તીર્થંકર શિવાય બાકીના તીર્થકરોએ તથા મહા વિદેહના તીર્થકર પણ લેશે કરી, કોઈ કારણે આધાકર્મી હજુ ભોગવ્યું છે, પણ સાગારિકપિંડ એટલે શયાતરપિંડ ભગવ્યું નથી. [ ૭૬ ] ગ૭ મે હોય, તે પહેલી પંક્તિ જ્યારે પાણી વગેરે લેવા જાય ત્યારે, તથા સ્વાધ્યાય કરવાની ઉતાવળ હેય, ત્યારે ઉદ્રમાદિક અત્યંતર દોષ સેવી શકાય છે. (૭૭ )
: - બે પ્રકારની માંદગીમાં, નિમંત્રણમાં, દુર્લભ દ્રવ્યમાં, અશીવ ( ઉપદ્રવવાળા કાળ) માં, અમેરિકામાં (દુર્ભિક્ષમાં ) પ્રદેષમાં અને ભયમાં શશ્ચાતરના આહારનું પ્રહણ અનુજ્ઞાત છે. [ ૭૪ ] [ શચતરપિંડ કઈ કઈ વસ્તુ છે તે ગણવે છે ] અશન, પાન, ખાદિમ, વાદિમ એ ચાર તથા પાદ પુંછન, વસ્ત્ર, પાત્ર, કંબલ, સૂચિ, ખુર, કર્ણ શેધ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
