________________
૨૨૨
શ્રી ધર્મરત્ન પ્રકરણ.
विजय कुमार कथा चैवं.
अस्थि सुविसाल साला, दुहा बिसाला पुरी विसाल ति तत्थ निवो जयतुंग, चंद्रवई तस्स पाणपिया. १
लज्जानइ नइनाहो, पडुपयड पयाव विजिय दिणना हो, परकज्ज सज्ज चित्तो, विजओ नामेण तप्पुत्तो. २
अमिदि कोइ जोई निवभवण मंठियं कुमरे, भालवल मिलियकर कमल, संपुडो फुड मिमं भण. ३
कुमर मह अज्ज कमिण, ठमीइ रयणीइ भइरव मसाणे, मंत साहंतस्सय, तं उत्तरसाहगो होमु ४
तं पडिवज्जइ कुमरो, परोपरोहप्पहाण मणकरणो, पत्तो य भणियठाणे, करे करेऊण करवालं. ५
વિજય કુમારની કથા આ પ્રમાણે છે.
પહેાળા કિલ્લાવાળી અને વિસ્તાર તથા સમૃદ્ધિ એ બે પ્રકારથી મહાન્ એવી વિશાળા નામે નગરી હતી, ત્યાં જયતુંગ નામે રાજા હતેા, તેની ચંદ્રવતી નામે સ્ત્રી હતી. ૧
તેમને લજજારૂપ નદીઓને સમુદ્ર અને પ્રતાપથી સૂર્યને જીતનાર અને પરોપકાર કરવામાં તત્પર એવા વિજય નામે પુત્ર હતા. ૨
એક દિવસે રાજમેહેલમાં રહેલા તે કુમારને કાઈક યોગી હાથ જોડી પ્રણામ કરીને આ રીતે વીનવવા લાગ્યા. ૩
હે કુમાર! મારે આજ કાળી આઠમની રાતે ભૈરવ સ્મશાનમાં મ‘ત્ર સાધવુ' છે, માટે તુ' ઉત્તરસાધક થા. ૪
કુમાર તેના ઉપરોધથી તે વાત કબુલ રાખી, હાથમાં તરવાર .લગ્ન તે સ્થાને પહોંચ્યા. ૫
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
