________________
વિવિધ વિષય વિચારમાળા ભાગ-૨ ભવોભવને વિષે તેને દાન વિદ્યાને તપ ઉદયમાં આવે છે.
૧૯૨. જેને વિષે પોતાનું મન રફત હોય તેને વિષે રોકી રાખેલી પણ દષ્ટિજાય છે અને જેને વિષે મન વિરફત હોય તેના પ્રત્યે નાખેલી દષ્ટિ પણ પાછી ફરે છે અર્થાત તેના સન્મુખ ગમન નહિ કરે.
૧૯૩. દુનિયામાં માણસોને કોઈ પ્રિય થતુ નથી ત્યાં સુધી જ સુખ છે પણ બીજાની જોડે પ્રેમ કરે છે કે તુરત તે પોતાના આત્માને દુઃખમાં નાખે છે.
૧૯૪. બુદ્ધિ સારી છે પણ વિદ્યા સારી નથી કારણ કે વિદ્યાથી બુદ્ધિ ઉત્તમ હોય છે. વિદ્યાવાળા છતાં પણ બુદ્ધિ રહિત માણસો સિંહને બચાવનારાની પેઠે વિનાશ પામે છે.
૧૯૫. દરેક મનુષ્ય એવો વિચાર કરવો કે અતિથિ અને અપવાદીબને જ મહારા બાંધવો છે. કારણ કે અતિથિનો સત્કાર સ્વર્ગને આપે છે. અને અપવાદીનો તિરસ્કાર પાપકર્મને કરવાવાળો થાય છે.
૧૯૬. જેનું સ્વલ્પ ભાગ્ય રહેલું છે તેવા પુરૂષોને મહાતીર્થોનું તથા મહારાજાઓનું તથા ઔષધિયોનું તથા મહા મુનિવરોનું દર્શન થવું અતિ દુર્લભ છે.
૧૯૭. સ્ત્રીયોને રાંકની સ્ત્રી થવું તે સારું તથા વૈધવ્યપણું સારું તથા નરકની વેદના સારી પણ પોતાની શોક બહેનથી પરાભવ પામવો સારો નથી. મતલબ કે એક પુરૂષને એક જ સ્ત્રી હોય તો જ તે સ્ત્રી સુખી જાણવી.
૧૯૮. જયાં કર ન હોય ત્યાં નવીન કર કરનાર હજાર ગાયોનો વધ કરવાવાળો કહેવાય છે. અને કર પ્રવર્તમાન થયેલો હોવા છતાં
CE
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
