________________
૧૪
જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણીઃ ૧-૭
આ સાંભળી મુનિ બોલ્યાઃ “હે ભાઈ! મને તો તમારા પર પહેલાં પણ ક્રોધ ન હતો ને અત્યારે પણ નથી.'
આ સાંભળી રુદ્રદેવ ને ભદ્રા બોલ્યાં : “હે પૂજ્ય ! તમે તો મહાત્મા છો, જ્ઞાની છો. અમે જાણીએ છીએ કે જ્ઞાની ક્રોધ કરે જ નહિ. અમારે ત્યાં અન રાંધેલું છે, માટે આપ પધારો ને અમને લાભ આપો.”
મુનિરાજે સાધુને લેવા લાયક અન્ન લીધું ને પારણું કર્યું. પછી મુનિરાજે મીઠા વચને તેમને સમજાવ્યું : “સાચો યજ્ઞ આવો ન હોય. તપ રૂપી લાકડા સળગાવી તેમાં બધી મલિન વાસનાઓ હોમી દેવી જોઈએ. અહિંસા, તપ, ત્યાગ ને જ્ઞાનમાં મસ્ત રહેવું તે જ ખરો યજ્ઞ છે.”
યજ્ઞ ત્યાં જ અટકી ગયો. જેઓને ઉમંગ થઈ આવ્યો તેમણે ત્યાં દીક્ષા લીધી. જેનાથી એ ન થયું તેમણે પોતાની શક્તિ પ્રમાણે વ્રત લીધાં અને સંયમના માર્ગે રહેવા લાગ્યા.
આ પ્રમાણે પોતાના નિર્મળ ચારિત્રથી ને સાચા ઉપદેશથી મુનિશ્રી હરિકેશે ઘણા ઉપર ઉપકાર કર્યા; અનેક જાતના ખોટા વહેમોનો નાશ કર્યો.
ચંડાળ કુલમાં ઉત્પન્ન થવા છતાં તેઓ જગતમાં સઘળે પૂજાવા લાગ્યા. છેવટે પૂરા પવિત્ર થઈ નિર્વાણ પામ્યા.
મુનિશ્રી હરિકેશનું જીવન આપણને પોકારીને કહે છે :
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
