________________
ચંદનબાળા
પવિત્ર ગંગાનો કાંઠો ને સુંદર ચંપાનગરી. અંગદેશની એ રાજધાની.
રાજાનું નામ દધિવાહન. રાણીનું નામ ધારિણી. રાજારાણી બહુ ભલાં. ભાંગ્યાનાં તે ભેરુ ને પ્રજાનાં તે પાળનાર. તેમના રાજ્યમાં બધે આનંદ વરતે. નહિ ચોરચખારનો ભય, નહિ અધિકારીનો ત્રાસ. ગંગાજી બારે માસ રેલે ને ફળફૂલના અંબાર કરે. દુકાળનું તો ત્યાં નામનિશાન જ નહિ.
એમને ઘેર દેવી જેવી એક દીકરી અવતરી. કોમળ એની કાયા ને અમૃત શી એની વાણી. એને જોતાં આંખ ધરાય જ નહિ. નામ એનું વસુમતી.
વસુમતી સોનાને ઘૂઘરે રમતી મોટી થઈ. માબાપને તે ખૂબ વહાલી. સહિયરોનો તો જાણે પ્રાણ.
માબાપે જાણ્યું કે વસુમતી હવે સમજણી થઈ છે, એટલે તેના માટે શિક્ષકો રાખ્યા. તેમની આગળ તે લખતાં શીખી,
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
