________________
મહાસતી અંજના
૧૭
લાગ્યા. “અરે, સતી સ્ત્રીને મેં સંતાપી. મારું ભલું કેમ થશે ? આ પાપમાંથી યે ભવ છૂટીશ?” તેમણે નિશ્ચય કર્યો કે થોડા વખતમાં અંજના મળે તો જીવવું, નહીંતર અગ્નિમાં પ્રવેશ કરીને પાપનું પ્રાયશ્ચિત્ત કરવું.
ચારે બાજુ તપાસ કરતાં ખબર પડી કે અંજના તેને મોસાળ હનુપુરમાં છે. એટલે પવનજિત તરત હનુપુર ગયા. તેનાં માબાપ ને સાસુ–સસરા પણ અંજનાને મળવા હનુપુર આવ્યાં. અહીં સુરસેને બધાંનું સ્વાગત કર્યું ને પવનજિત, અંજના તથા પોતાના પુત્રને મળ્યા. સતીને પાયે પતિ પડ્યો છે : “હે સતી નાર, અમને ક્ષમા કરો.”
શાણી સ્ત્રી કહે છે, “સતિયાંનાં સત પરખાયાં. આ રહ્યો તમારો પુત્ર. વનનો વાઘ ને પુરનો સિંહ.'
એકબીજાનાં હૈયાં અનેરો આનંદથી ઊભરાય છે. પવનજિત હનુમાનને પોતાના ખોળામાં બેસાડી માથે હાથ ફેરવે છે. અંજના તથા વસંતમાળાએ બધી હકીકત પૂછી. પવનજિતે પણ પોતાની બધી હકીકત કહી.
થોડા દિવસ અહીં રહી પવનજિત અંજના, હનુમાન તથા પોતાનાં માબાપ સાથે પોતાના ગામ આવ્યાં. રાજા મહેન્દ્ર તથા મનોવેગા પણ પોતાને ગામ ગયાં.
કુમાર હનુમાને બધી જાતની વિદ્યાઓ શીખી પોતાનું અભુત જીવન કેવી રીતે ગાળ્યું તે કોઈ વખત એમની જુદી
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
