________________
તીર્થકર શ્રી મહાવીર
સિદ્ધાર્થ રાજાએ મોટો ઉત્સવ ઊજવ્યો. એ વર્ષે વૃક્ષ પર અપરંપાર ફળ આવ્યાં. ખેતરોમાં ધાન્યના ઢગલા થયા. ઘીદૂધથી ગોકુળ છલકી ઊઠ્યાં. આ પુત્ર ધનધાન્ય અને આનંદની વૃદ્ધિ કરનાર હતો એટલે તેનું નામ રાખ્યું. શ્રી વર્ધમાન.
વર્ધમાન કુમારનું રૂપ અપાર હતું. શરીરનો બાંધો મજબૂત ને માપસર હતો. તેમના મનમાં મેલ નહોતો. પેટમાં પાપ નહોતું. તેઓ હંમેશાં ગુણમાં ને વયમાં વધતા જ જતા હતા.
તેમને એક મોટા ભાઈ અને એક મોટી બહેન હતાં. તેમનાં નામ નંદિવર્ધન અને સુદર્શના. - વર્ધમાનકુમાર આનંદે ઊછરતાં મોટા થવા લાગ્યા. સાતેક વર્ષની ઉંમરે તેઓ એક વખત મિત્રો સાથે રમવા ગયા. ત્યાં એક ઝાડ આગળ મોટો સાપ પડેલો. મિત્રો આ જોઈને નાઠા, પણ કુમારનું તો રૂંવાડુંય ન ફરક્યું. સાપને પકડી દૂર ફંગોળી દીધો. બીકને તો તેઓ સમજ્યા જ નહોતા. રમત રમવામાં તેઓ એક્કા હતા.
આઠ વર્ષની ઉંમરે તેમને ભણવા મૂક્યા, પણ ત્યાં ઉંમરના પ્રમાણમાં તેમનો વિકાસ ઘણો લાગ્યો. તેમને ભણવાની જરૂર જણાઈ નહિ.
શ્રી વર્ધમાન માતાપિતાના ભક્ત હતા. કદી તેમનું મન દૂભવતા નહિ. સૌનું સુખ વિચારતા. કદી કોઈ પર ક્રોધ નહિ,
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
