________________
વીર ધનો
ખરીદનાર.
શેઠ થયા તાજુબ. આ મારો વહાલો ક્યાંથી પહોંચ્યો ! હશે. એની પાસેથી ખરીદું. તેમણે પૂછ્યું, કેમ ભાઈ ! વેચવા છે કરિયાણાં ? ધન્નો કહે, હા. શેઠ કહે, શું લેશો ? ધનો કહે, નફાની સવા લાખ સોનામહોર. શેઠ કહે, ભાઈ ! એમ તો એમ. મને કરિયાણાં આપ.
ધને લીધી સવા લાખ સોનામહોર. ચાલ્યો ઘર તરફ.
પેલા ભાઈઓ ગયા બજારમાં. ખૂબ રખડ્યા. નજીવી કમાણી કરી. પડી સાંજ. એટલે વળ્યા ઘર તરફ.
સહુ આવ્યા ઘેર. પહેલો લાવ્યો વાલ. બીજો લાવ્યો ચોળા, ત્રીજો લાવ્યો અડદ. ત્યારે ધનો લાવ્યો એવામીઠાઈ. સાથે સુંદર કપડાં ને ઘરેણાં, ભાભીઓને આપવા માટે.
ધન્ના પર સહુ ખુશ થયાં. ત્યારે ભાઈઓનાં મોઢાં ઊતરી ગયાં. તે બોલ્યા : ધને તો ઠગાઈ કરી. બિચારા શેઠનો કાગળ વાંચી લીધો. એ વેપાર ન કહેવાય. વેપારમાં પારખાં
કરો.
શેઠ કહે, અલ્યા ! સમજો. દાઝીલા ન થઈએ.
પેલા ભાઈઓ કહે, ઠીક. અમે દાઝીલા ! અને તમારો ધન્નો સારો !
ભાઈઓ બહુ અદેખાઈ કરે. શેઠ કહે, લાવ, ફરીથી
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
