________________
ચક્રવર્તી સનતકુમાર
૧૧
સ્ફટિકના તો રસ્તા. ગોખે ગોખે નકશી કરેલી. એ તો રાજીના રેડ થયા.
નગરીના મોતી-દરવાજે મારી આઠ બહેનો તેમના સ્વાગત માટે ત્યાં ગરબા રમતી હતી. તમારા મિત્ર તેમની પાસે ગયા અને પૂછયું, ‘તમે કોણ છો, કયાં રહો છો ?'
“તેઓ બોલી, “અમે આ નગરમાં જ રહીએ છીએ. વિદ્યાધર રાજા ભાનુવેગની પુત્રીઓ છીએ. આપ આરામ લેવા અમારે ત્યાં પધારો. તે બાળાઓની વિનંતી ધ્યાનમાં લઈ તે નગરમાં આવ્યા. ત્યાં તેમને અત્યંત રૂપવાન તથા પરાક્રમી જાણીને ભાનુવેગ રાજાએ પ્રાર્થના કરી, “આપ કોઈ વીર પુરુષ લાગો છો. મારી કન્યાઓને માટે યોગ્ય વર છો તેથી તેમનો હાથ સ્વીકારો. તમારા મિત્ર એ વિનંતી ધ્યાનમાં લઈ અમ સહુને પરણ્યા.
પછી રાત્રે સૂતા તે વખતે હારેલો યક્ષ આવ્યો. તેણે તેમને ઉપાડીને એક જંગલમાં ફેંક્યા. પછી તે દુષ્ટ નાસી ગયો. તમારા મિત્ર જાગ્યા ત્યારે અચંબો પામ્યા. હું જંગલમાં ક્યાંથી ? પછી તે આગળ ચાલ્યા. ત્યાં એક પર્વત આવ્યો. તેના પર ચડ્યા. તેના શિખરે સાત માળનો એક સુંદર મહેલ. ત્યાંથી કોઈનું રડવું સંભળાયું. તમારા મિત્ર તરત જ ત્યાં દોડી ગયા. ત્યાં એક સ્ત્રી પોકાર કરી રહી હતીઃ “આ ભવમાં હું સનતકુમારને જ મનથી વરી છું.' આ પ્રમાણે છેવટની
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
