________________
પ્રકરણ ૯ હું
વસ્તુપાળ-તેજપાળે એક વખત ખંભાતનું મંદિરનાં દન કરવાની દૃષ્ટિએ ખંભાતમાં સ્થિરતા કરી. એ ત્રણ વર્ષો પછી એક વખત સુલતાન મૌજુદ્દીનનાં માતુશ્રી કુસીદા બેગમ મક્કાની હજ માટે ખંભાતથી વહાણમાં બેસવા માટે આવ્યાં હતાં.
વસ્તુપાલની બુદ્ધિ અને દીર્ઘદૃષ્ટિએ આ તક ઝડપી લીધી. બેગમને પોતાના ઘેર ઉતાર્યાં, એટલું જ નહિ પણ પેાતાના તરફથી મકે માંધવા માટે આરસનું તારણ ભેટ મેાકલ્યું. મુસાફરી માટે ઉત્તમ વહાણની સગવડ કરી આપી. આ રીતે કુસીદા બેગમ સાથે ઘનીષ્ટ સંબંધ થયા. પાછા આવતાં આઠ-દસ દિવસ આગ્રહપૂર્વક રાકચાં એટલું જ નહિ પણ તેમને દિલ્હી સુધી પહોંચાડવા સાથે ગયા.
૫૭
દિલ્હી પહોંચતા જ સુલતાન ચાર ગાઉ સામે આણ્યે. માતાને યાત્રાના કુશળ સમાચાર પૂછ્યા. તેથી માતાએ કહ્યું !
‘ એટા, દિલ્હીમાં તું અને ગુજરાતમાં તારા જેવા વસ્તુપાલ હતા, મને તે જ્યાં ગઈ ત્યાં આન ંદમંગળ હતાં. ’
માતાએ વસ્તુપાલની સેવા-ભક્તિનાં ખૂબ વખાણ કર્યાં, અને તે મારી રક્ષા માટે અહી ખૂદ આવેલ છે, તેમ જણાવી તેમને ખેલાવવામાં આવ્યા.
અન્ને મળ્યા, પરિચય વધ્યા, પેાતાની માતાના પ્રિયપુત્ર જેવા વસ્તુપાલને મહેલે તેડાવી સન્માન કર્યું. પહેરામણી કરી અને ગમે તે માગી લેવા આગ્રહ કર્યાં.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
