________________
૧૨૬
શ્રી શત્રુ ંજય સૌરભ
કાય પર્યંત હતા અને તેની તળેટી શ્રી વãભીપુર નગર પાસે હતી. કાળના વહેવા સાથે નાના મેાટા પવતા ખ'ડિત થતા ગયા. વસ્તી વધવા લાગી, સમુદ્ર દૂર ચાલ્યે ગયે અને તળેટીનું સ્થાન બદલાઈ ગયુ.
ડાળી કે ઉપડામણીઆ
ધમ શાળાથી તળેટી સુધી ઘેાડાગાડીએ વધારેમાં વધારે એક યાત્રાળુના એ આના ભાડુ લઇને આવે છે. મળદ ગાડીએ પણ આવે છે અને જાય છે. અહીં ગિરિરાજ ઉપર ચઢવા માટે જે ભાઈ બહેનને ડાળીમાં બેસીને જવું હાય તેએ માટે ડાળી લઇને જનાર તૈયાર હાય છે. ડાળીના નિશ્ચિત નથી હાતા. મેળાના દિવસેામાં રૂા. ૪ થી ૮ એક જણના લેવાય છે. સાધારણ દિવસેામાં રૂા. દોઢથી બે સુધીમાં
ભાવ
૧ ગિરિરાજ શત્રુ અયના વિસ્તાર અત્યંત વિશેષ હતા. આખા પ્રદેશ પહાડી અને ડુંગરાળ હતા. આજે પણ થાપનાથ, ઈસાલવા, શિહેાર, મઢડા, સેાનગઢ પાસેની ટેકરીઓની હારની હાર, ખાખરાને ડુંગર, કદ’બગિરિ, હસ્તગિરિના શિખરા તથા તાલધ્વજની ટેકરી, પૂર્વમાં ભાડવા ડુંગર, હાથસણી, છાપરીયાળી તથા રાજુલાના હારઅધ ટેકરાઓ, લેાંચ અને સાણાના ગુફાઓવાળા ડુંગરા, પલાણીયા નાતીઆળાના પહાડેા, સાડ઼ માઈલના વિસ્તારને ગિરિપ્રદેશ અને ગિરનારા વિસ્તૃત પહાડ, ખરડાના ડુંગર અને ઢાકાને પહાડ, સરધારની ધાર અને ચેટીલાના ડુગરા બધાં એક જ મહાકાય પર્વતના છૂટા છૂટા પડેલા વિભાગેા છે.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
