________________
૧૭૧
ઘણી વખત એમ બને છે કે નીચે ઊંડી ખીચ્ હોય અને તે પતની એ બાજુ સાચાતી સ’કાચાતી એક ઠેકાણે મળી જાય અને, ઉપર જણાવ્યું તેમ, એક પ્રકારની ભૂશિરના ઘાટ ધારણ કરે, એવા એ સ્થળ ઉપર આવેલું આ મંદિર અમારું સતત ધ્યાન ખે'ચતું હતું. મ ંદિર પણ ગાળાકાર હતું અને સફેદ ચૂના અને ગેરુઆ રંગથી ર ંગાયેલુ હાઈ ને સવિરોધ આકર્ષક લાગતું હતું. એ હતું. એ મદિર અને ત્યાંથી દેખાતું દૃશ્ય જોઈ આવીએ એમ ધારીને અમે સવારના સાડાસાત વાગે લગભગ ઊપડયાં. પદર-વીશ મિનિટમાં અમે ત્યાં પહેાંચ્યાં. તે મંદિર અથવા તે સંન્યાસીના ભડ જેવી દેખાતી જગ્યાનું નામ ‘સત્યનારાયણ હાટ' છે, એમ પ્રવેશદ્વાર આગળના પાટિયા ઉપરથી માલૂમ પડયું. અમે અંદર દાખલ થયાં અને થાડાં પગથિયાં ચઢીને મદિર સામે આવીને ઊભાં રહ્યાં. નીચે એક-એ નાની આરડીઓ હતી, ત્યાં કામ કરનારા માસેા રહેતા હાય એમ લાગ્યું. ખીજા કોઈ માણસા દેખાયા નહિ. મંદિરનાં બારણાં બંધ હતાં. મદિર ફરતી એસરીની એક બાજુએ કાઈ સંન્યાસી જેવા દેખાતા યુવાન યૌગિક આસન કરતા હોય એમ લાગ્યું. અમે તેને પૂછ્યું' કે અમારે મંદિરમાં ભગવાનનાં દર્શન કરવાં છે. તે આપ મદિર ઉઘાડી આપશે। ? ’ તેણે જવાબ આપ્યા કે મંદિરમાં ભગવાનનાં દર્શનના સમય સવારના દશ વાગ્યાને છે, તે પહેલાં થઈ શકતાં નથી.’ એ જવાબ સાંભળીને અમે મદિરની ફરતા કરવા લાગ્યાં અને આસપાસના ભવ્ય દૃશ્યને આનંદપૂર્વક નિહાળવા લાગ્યાં. એવામાં એ સંન્યાસીએ અમને પૂછ્યું કે આપે નીચે પાટિયું છે તે બરાબર જોયું નથી લાગતું. તેમાં અહીંના નિયમા લખ્યા છે. અમારા નિયમ મુજબ કાઈ સ્ત્રી અહી ઉઘાડા માથે ફરી શકતી નથી.' · તમારા નિયમને અજાણતાં ભંગ કરવા માટે અમે દિલગીર છીએ' એમ કહીને મારી પત્નીને તથા બહેન મેનાને માથું ઢાંકવા મે સૂચના કરી. ફરીથી પાછા તે સંન્યાસીએ મને પડકાર્યો અને કહ્યું: આપે
<
Jain Education International
For Personal & Private Use Only www.jainelibrary.org