________________
(३७)
॥ दोहा॥ ॥ सुणी वचन वनितातणां, मन चिंते महिपाल । तेमाव्यो तव सचिवने, नाषे वचन विशाल ॥१॥ अधुना ऊघाडो जई, एकथंनो आवास ॥ सजल सरोवर जिहां अजे, तिहां जई करसुं विलास ॥॥ अशन वसन घृत गुमनरो, ततक्षण तिणहिज गेह॥ सचिवे तिमहीज सवि करी, श्राझा सोंपी तेह ॥३॥ मानवतीनो कर ग्रही, नृप पोहोतो तिण गेह ॥ बे सारी तिहां नारीने, गीरा पयंपे एह ॥४॥ इहां रहे जो एकाकिनी, करजो विविध थाहार ॥ प्रतिवरसे खेसुं खबर, म करिस फिकर लिगार ॥ ५॥ पण तूं पाय लगाडजे, मुफने करजे दास ॥ वचन रखे तूं वीसरे, होती रखे उदास ॥६॥ श्म कही ते घरबा रणे, यंत्र समी नूप ॥ पोहोरायत परही तिहां, आव्यो गेह अनूप ॥७॥
॥ ढाल पन्नरमी ॥ श्राले लालनी देशी ॥ ॥विरहिणी नारी तेह, रहि एकथंने गेह॥श्राला ल ॥ निंदे पुरातन कर्मने जी ॥ पाप आलोवे ताम, त्रिकरण करिने गम ॥ श्रा० ॥ मनमां धरी जिनध मैने जी॥१॥ एकेडियादिक जीव, दुहव्या होसे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org