Page Text
________________
चंदराजानो रास.
ए
॥ राणी गुणावलीए त्यां नवपलव वाली अने नवीन पुष्पथी सुशोजित वननी श्रेणि दीवी. तेनी एवी शोजा हती के जेने देखी इंधनं नंदनवन लऊपामीने उर्ध्व लोकमां चायुं गयुं बे. चंदराजा asia नवीन चेष्टा जोवेढे. ॥ १ ॥ तेमां त्रांबा, कदंब, लींबडा, जांबू, सप्तपर्ण, ताड, तमाल, नागरवेल, नागकेशर, प्रियंगुलता, महुडा, अने विशालवड हता ॥ २ ॥
उपवन तेम मनोहर निरखे, जाई जुई नवमल्ली ॥ चंपक केतकी कुंद सेवंत्री, उज्वल फुली वली ॥ रू०॥३॥ उज्वल कुसुम ते दहदिशि फुल्यां, परिमल पवन सुहायो ॥ ज्योतिष् चक्र गगनथी मानुं, अवनी उपर आयो ॥ ४ ॥ अर्थ ॥ ते वृक्षोथी मनोहर एवं उपवन जोता हता. वली तेमां जाइ, जुइ, नवमलिका, चंपो, केतकी, डोलर ने सेवंत्री ना वृक्ष उज्वलपणे फुल्या हता ॥ ३ ॥ दशे दिशामां उज्वल पुष्पो फुली रह्यां हतां, तेना सुगंधने पवन प्रसारतो हतो. जाणे पृथ्वी उपर ज्योतिष्चक्र श्राव्यं होय तेम देखातुं हतुं ॥ ४ ॥
जल उज्वल जलाशय केरु, चंदनीयें करी दीपे ॥ नौतन धरणी चंद ए प्रगटयो, गगन चंदने जीपे ॥ रू०॥५॥ श्रायत पृथु चक्र वसाने, जल मृत वापी जगीसा ॥ मानुं विमलपुरीनी निजद्युति, जोवाना खारीसा ॥०॥६॥ ॥ चंनी कांतिथी जलाशयनुं जल उज्वलपणे दीपतुं हतुं. जाणे आकाश चंडनी स्पर्धानी पृथ्वी उपर बीजो नवीन चंद्र प्रगट थयो होय तेम लागतुं हतुं ॥ ५ ॥ तेना बेडा उपर विशाल ने गोलाकार वापिका जलथी नरेली हती, ते जाणे विमलपुरीने पोतानी कांति जोवाना छारीसा होय तेवी देखाती हती. ६ आगल नगरी निरखी राणी, विस्मय करी मन हिंसे ॥ जे कैलास कहावे ते एवा, रोहणाचल दीसे ॥ रू०||७|| प्रति मंदिर दीपकथी नगरी, नेत्रोपमाये हरखे ॥ मानुं वनमां श्राव्यो जाणी, चंदनरिंदने निरखे ॥ रू० ॥ ८ ॥
॥ ते नगरीने अगल जोइ राणी विस्मय पामी मनमां विचार करवा लागी के, जे कैलासपर्वत कहे बे, ते या हशे ? अथवा रोहणाचल कहे बे, ते हशे ? || ७|| ए नगरी नेत्रनी उपमाने पामेला प्रत्येक मंदिरना दीपकथी जाणे वनमां श्रावेला चंदराजाने हर्षश्री नीरखती होय तेम देखाय बे. ॥ ८॥
पूढे राणी कहो तुमे बाई, ए नगरी ते केही ॥ वीरमती कहे निसुणो इम कही ते सहकार गगनथी, तत्
जी, विमलपुरी ते ही ॥०॥
क्षण आव्यो देवो ॥ मूकयो उपवन मांहे तेणे, नृपति जूएबे बेठो ॥ रू०॥१०॥ पुच्छं, बाइजी, कहो, या कइ नगरी? वीरमती बोली- हे बहु, जे विमलपुरी कहेवाय बे तेज . ॥ ए ॥ एम कहुं, तेवामां तो ते श्रान्नवृक्ष तत्काल श्राकाशथी नीचे उतर्यो. वीरमतीए तेने उपवनमां मूक्यो, राजा चंद बेगे बेगे ते जुवेबे ॥ १० ॥
॥
सासु बहू हू तय तरुथी, नगरी साहमी चाली ॥ मांदो मांदे ताली देती, करती तिही खुशाली ॥ रू०॥ ११ ॥ नरपति पण ते बेदु न जाणे, तिम पूंवल परवरि ॥ विद्या एम विमातनी निरखी, तोही पण नव डरी ॥ रू० ॥ १२ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 005375 |
| Book Title | Chand Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1905 |
| Total Pages | 396 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |